KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
hayat sana neler öğretti???
Ulaşılan herşey önemini ve değerini yitirirmiş.
Bir çemberin iki ucu birleştiğinde,kapılar kapandığında,aşıklar kavuştuğunda,kitaplar bittiğinde…
Uzanmayı istediğimiz düşlerimize ne isim verdiğimiz önemli değildir aslında.Yaşandıklarında artık bitmiş demektir…Öyle ya dün yaşadığımız her şey bugüne bir anıdan ibaret değil mi sadece?Evet evet hayat anlardan oluşur ama;nefes aldığımız anlardan değil NEFES KESEN ANLARDAN oluşur...
Ve bu hayat hep bir şeyler öğretir bizlere…
Mesela bana çok beklemenin gelmeyenin değil hala beklemeye devam edenin suçu olduğunu,bir insanın kendisini sevmediği müddetçe asla bir başkasını sevemeyeceğini,yanlış sorunun doğru cevabının olmadığını öğretti.Hayat bana cesur olmayı öğretti,en önemlisi sevmeyi öğretti…Mesela aslında güven denen şeyin olmadığını öğretti.insanların değişebileceğini,duyguların değişebileceğini öğretti.Gülmeyi öğretti mesela,yada yağmur misali akan gözyaşlarını…ve hiç ağlayamayanları...Ve o ağlayamayanların yerine ağlayanlarıda...Aziz Nesin’in Bir Kadını Ağlatmak adlı bir yazısı vardır.Der ki:"Kadınlar herşeye ağlayabilir.Bir filme,bir şarkıya,bir yazıya...Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur!!!Eğer çevrenizde yürekten ağlayan bir kadın görürseniz bilinki ağlatan, onun yüreğine ulaşmış demektir..."Ve hayat bana yürekten ağlamayı öğretti...Daha da önemlisi bazı insanların yüreklerinin, bedenlerinden büyük olduğunu öğretti…
Yüreği bedeninden büyük insanlardan olmak dileğiyle…Ve yüreği bedeninden büyük olan,hayatında bi kere bile yürekten ağlayan herkese yürekten Selam olsun… (şimdi sen sor bakalım kendine hayat sana neler öğretti?)
BETÜL
YORUMLAR
Hayat bana hep öğretti bu güne kadar,bu günden sonra da öğretmeye devam edecek gibi görünüyor...
Hayat bana ne öğretti biliyor musunuz?Taş kalpli olmayı öğretti,acılara gülmeyi öğretti,güçlü olmayı öğretti...Say say bitmez ki bunlar...
Ellerinize sağlık...
Hayat bana öğretmeye devam ediyor.Her yaşta,her yerde..
Bu da nefes alma ayrıcalığımı yitirinceye kadar devam edecek..
Yazını okuyunca kendimle ilgili tespitler yaptım.En başta geleni yazayım sadece.))
Hayat bana vazgeçebilmenin gücünü öğretti.Her vazgeçişlerin yeni başlangıçlar doğurduğunu öğretti. Şimdi daha az üzülüyorum.
Kalemine sağlık.
hayatın bana öğrettikleri ne biliyormusun:ne düşünüyorsan osun..içinde kini taşımak istiyorsan taşıyabilir sevgiyi yaşatmak istiyorsan yaşatabilirsin..hayattaki mutluluklar ufak şeylerde gizli...büyüklerinde ise ya yalan var ya da acı keder... gülmek için çok yukarı bakmaya gerek yok ve ağlamak için de aynı şekilde...kendi içine bakınca zaten ağlamaya başlar gözlerin.birine güven duymak istiyorsan önce güven vermelisin...hatta sen hep vermelisin bu hayatta ne olduğunun önemi yok bir söz ya da bir gülücük ama hep veren olmalısın bu hayatta yoksa aldıklarının bedelinin altında ezilip kalabiliyor ruhun...
