Yan sayfa yazıları YÜREĞİMDEKİ KADIN-1



Ben şeytanın elinde kukla olmuş bir insanım. Çok yaşlıyım, sen de Bin ben diyeyim iki bin. Belki dünya kurulalı dan beri yaşıyorum da ben bilemiyorum. Ne zaman öleceğim de belli değil. Hah diyorum bak seni hiçbir hastane kabul etmiyor, artık bu dünyadan kurtulacaksın. Ama olmuyor bir bakıyorum Azrail’e yine çalım atmışım. Ya da kol kola girmişiz, yine yollarda yine yeni aşklara yelken açıvermişim. Ve sen çıktın karşıma bin yaşımda sonu gelmeyen son baharlarımın en sonuncusunda.

İki binlerin başlarında tanışmıştık. Yanlış hatırlamıyorsam yirmili yaşların da daha yeni, yeni yol almaya başlamıştın. Hiçbir şey hissetmiyordum sana karşı. Sıradan okumayı seven genç bir kız. Yıllar yavaş, yavaş akıp gidiyordu. Her gün takvimden düşen yapraklar bizlerden de bir şeyler alıp götürüyordu. Bir daha geri vermemek üzere. Sen hala yanımdaydın ben senden çok uzaklarda.

Önümüzdeki Kurban bayramına on beş gün kala Trabzon’a gitmek için yola çıkmadan evvel hafta sonu sana uğrayıp öyle gideceğim dedin. Demesine de öylece gidiverdin. Gidişin o gidiş, beni mi cezalandırdın yoksa kendini mi hala anlayabilmiş değilim. Sensiz geçen yaklaşık üç yüz altmış beş günün nedenini hala çözebilmiş değilim. Aslına bakarsan minicikte olsa bir şüphem yokta değil.

Bakırköy de bir kitapçıda başından bir olay geçmişti bana üstün körü anlattığın. O olay aklıma geldikçe başıma ağrılar giriyor. Sen engellemeseydin yaptığının hesabını ondan soracaktım ama Aması var seni ezip geçemedim. Geriye dönersem o üç yüz altmış beş gün kayıp bir yıl olarak yerleşti belleğime Yokluğunu şiirler yazarak atlatmaya çalıştım, umutlarımı parça, parça ederek.

Bir gün hiçbir şey olmamış gibi kapımda beliriverdin. O müthiş sevimliliğinle ‘’içeri girebilir miyim?’’ dedin. ‘’Gel’’ dedim ‘’gel hayatımın diğer yarısı ‘’ İşte o zaman dünyalar benim oldu. Binlerce yaşımı çıkarıp attım üzerimden eski bir elbise çıkarıp atar gibi. Cama yansıyan hayalim değil, henüz bıyıkları dahi terlememiş gencecik bir delikanlıydı bana bakan.

‘’Sevincime sevinç kattın’’ dedim. Dünyalar benim olmuştu. İşte o zaman anladım kıymetini, benim için neler ifade ettiğini. Senin için nefes alıp verdiğimi o zaman anladım. Benim yaşam biçimim olmuştun. Hani hatırlıyor musun? Yan yan gelip boy ölçüşmüştük sen benden en aşağı beş, altı santim uzundun, işte o zaman ilk defa yanımda olan seni eşim olarak düşündüm. Anladım ki ben seni ilk gördüğüm andan itibaren sevmişim.

22.06.2011.Çarşamba/ 01.35

tugrulpekel.com