KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Biz Büyükler Çocuklar Gibi Olamadık
Biz büyükler, çocuklar gibi olamadık...
Onları gibi temiz, onlar gibi riyasız, onlar gibi doğru, onlar gibi masum, onlar gibi şen-şakrak, onlar gibi yaşama neşeli, onlar gibi hayatı kucaklamada başarılı olamadık...
Büyüdükçe kirlendik, kötülükleri artırdık, komşulardan kaçtık, konuşmaktan uzak durduk, iyiliği unuttuk, yardımsever yanımızı çöplere attık, biz’i silip ben ve sen öznelere sığındık. Yan yana gelmeyi gurur saydık, yalnız takılmayı marifet, fazla mülke sahip olmayı zenginlik sandık. Biz büyükler aklanmadık, akıllarımızı para uğruna, boş dünya mutluluğu için sattık. Zayıfın yanında olmayı, küçüklük saydık...
Biz büyükler çocuklar gibi olamadık hiç...
Onlar gibi rengarenk görmedik baharları, onlar gibi oyunlara dalmadık, onlar gibi duruluğa sahip çıkmadık, onlar gibi an’ı yudumlayamadık, onlar gibi saf durmayı beceremedik, onlar gibi bozulmamış yüreklerimizi koruyamadık, onlar gibi yağmuru sevmedik, onlar gibi hayatı tatmadık, onlar gibi yarınlar için düşler kurmadık, onlar gibi masallara inanmadık, onlar gibi sevmeyi kendimize nefes kabul etmedik...
Büyüdükçe uzaklaştık değerlerden. Şeytanlarla daha bir görüşmeye başladık. Büyüdükçe saygısız davranmaya yelken açtık, insanlığın hizmetinde çalışmak gerekirken...
Biz büyükler çocuklar gibi olamadık...
Onlar gibi el ele tutuşmadık, onlar gibi birbirimize sarılamadık, onlar gibi beraber yürümedik coşkulu, onlar gibi sabahtan akşama kadar eğlenmedik, onlar gibi şakalaşmadık, onlar gibi deli adımlar atmadık, onlar gibi birbirimize sahip çıkmadık, onlar gibi dertlerimizi dinlemedik, onlar gibi birbirimizi her yerde savunamadık, onlar gibi kollarımızı açık tutmadık, onlar gibi rüyalara dalmadık...
Yaş aldıkça, zamanla beter olduk. Her geçen gün yabancılığı reva gördük kendimize. Bencilliğe güvendik. Tekleşmeye yardım ettik. Bana bir şey olmasın da, kime ne olursa olsun felsefesine sığındık...
Büyüdükçe kendimizden beklenmeyen hareketler yaptık. Ne uslandık, ne de yola geldik..
................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
1 Haziran 2011,,,17.30
Mardin
YORUMLAR
Bir diziden duyduğum sözleri anımsadım. "Büyükler ne zaman pisliğe bulansa çocuklara sarılırlar."
Haklısın, çocuklar gibi olamadık belki ama, bir zaman çocuk olduk biz de. Ve biz de temizdik. Biz de riyasızdık. Sonra sarıldı bize kirli büyükler. Sarıldıkça bulaştırdılar kirlerini...Sonra böyle olduk. Biz de bizden sonrakileri böyle yapacağız. Düzen buymuş demek ki...
Kutluyorum meselci. Çok akıcı bir anlatım, doğru sözler...
Sevgiler.
