İki K/adın Arasındayım

• 28 Mayıs 2011 Cumartesi 21:30:10

hayrettin taylan

Ünlü Aşk Yamacısı Mir Aşıkettin ‘in Yeri-10

İki k/adın arasındayım. Gül ile Çariçe bilinmezliğime han yaptılar.
S/özün mânâyayı akladığı ak günlerin aşk ışığıyım.Nazların kalbi karanlıkların demine öteliyor.

-Sükût “ kut” özlemler devşiriyor t/an özlemlerine. Yüreğim sonsuzluğuna demirleniyor.
-Halatın yok gam gemimi bağlayacak. Halin yok eskimez y/aramı aşk eyleyemeye.
Kalbin sana benzediği özlem kavşağındayım. Sen türkünün bendi olup benimi kavuştaklarına getiriyor.
“Burası Hoş’tur yolu yokuştur
Giden gelmiyor acep nedendir”

Elemin “el” olduğu yarin del olduğu olmazların can kıyısındayım. Sudan yapılan pencerende gül doğmuş.
Gülümsüyor.
Melâlin gölgesi helalime değiyor. Değmez dediklerimiz dağ oluyor.
-Sen aşkın ürkek ceylanı olarak kaçıyorsun Everest’lerime. Bekleyişler bayramlığını giymiş bu yüzden sensiz her demin a/şıkkıyım.
-Kırışık gitmelerim var. C/an ütünle beni sen’e ütüler misin? Karışık hallerime helalinden bir ek ekler misin.
- Cümle olur musun özlem kitaplarımıza.
Bilemezsin içimdeki depremlerin sana hazırlık provalarını.
F/aylarımı görmüyor şeb-i yeldan . Okyanusa su , suya su, aşka su, sustuklarımıza su, yaşamadıklarımıza su olmanın en temiz halindeyim.
-Eski aşkların leğeninde yıkanmış bir aşk bebeğiyim. Beni yıkamasını bilir periler.
Oysa sen aşk ile güneşe yakınsın. Bağrıma yakın doğuyorsun.
Doğu’ya baharat , batıya ilim getiren son kaşifim. Keşfedilecek bir aşk kıtası vardı.
-Aşk’a sordum.Hüsn ağladı. Aşk’tan ders aldım.Hüsn suskun. Ve süreçlerin süreci
Gül/hanına taşıdı. Kendi yalnızlığının hapishanesindeydin. Mutsuz ile mutlu olmanın karışık zamanlarını otlatan periydin. Perişanlarını permalarınla kapatmıştın.
-Dağlar dağlar üstüne, senler senler üstüne uzanıyordu. Ve sendin. O geldiğim aşk yeni kıtası.
Kalbimi ve ruhumu sana adak yaptım. Ki sen de kurban olmaya hazır değildin.

Denklem kendiliğinden çözüldü.Bakışların, sözlerin, özlerin kalemdi. Bu aleme sığmaya çalıştık. Hayalimin aynasını uzattım.
-S/açlarını t/aradın benden. Çok karışık bir ben’i tümlüyordum.

Oysa aşk yeni bir mevsimdi bize. Sen bir türlü gelemeyen baharımızın can gülüydün. Açılmıştın bahtımda.
-Kangren yarin ,yarınlarına sözlü fidelerim büyürdü. Yazma damarımın
Dayanılmaz sayfalarındaydın. Sayfa sen ile sayfa hep sen arasını göremiyordun.
- Yazmak benim ömrümün katığı. Kime, neden, nasıl, niçin ,nasıl yazıldığını bilmemenin “ 5nk “ bendim.
Yüreğimizdeki özlem yanıklarının kokusunu hissetmedin mi? Her şeye rağmen güzel demlerin özel denklemindeydik.
-Sen güllere gül bir payda, ben yazgılara yazı olan pay.İşlemimiz aşk üzre devam ediyordu. Beni aşktan, baştan çıkardın çıkarmalarınla. Beni gül cemalinle topladın. Artı senden , eksi ben’e kadar uzanıyordu denklem.Bölünebilen bir tutkunun elde kalmayan
Sayısızlığına tümleniyorduk. Seni çözüyor aşk k/alemim.Yeni bir işlemi kaldıramaz bu yaralı yüreğim.
-Son yara olarak kaldın bahtımın tahtasında. Seni yazıp silemiyorum işte. Dedim ya yara olarak kalma bu aşk bebeğinin salıncağında.
-Kendine gel ki bana gelişin kendinden baharlar olsun çariçem.
Çaresiz çareler içindeyim. Naçarlarıma açıldı gülün.
-Bir gülüşünü bekliyor ömrü sukutum.

Beğen