Dünyanın büyük zevkiydi- ardahan öyküleri-192

• 26 Mayıs 2011 Perşembe 23:30:25

Hızarcı Maksut’un bayırdan aşağı saha boş araziydi.
Basmalar kenarda vardı. Bir iki basmaydı.
Teneke saç artıkları Börk’lü Kamil Efendinin evin arsaya tarafta çöplükteydi. Saç kesiklerin kenar çizgileri açısaldı iç tarafı hilal gibi kesilmiş olurdu. Yağlı paslı olurdu.
O gün top oynadık. Top beyaz içten dikişli toptu.
Ne oynadık, ne yıprattıkta!
Maçtan önce Saraç Kiraz Emiye gitmiştik. Zeki Abi öğretmen oğlu: dükkandaydı. Tuzluca’da öğretmendi. Yaz oldu mu dükkanda çalışır babasına yardım ederdi.
Domuzyağını sorduk. Paramızı verdik yağı satınaldık. Futbol topumuz yıprandıkça domuzyağı sürecektik.
Top, saç teneke çöplüğüne gidince hurra peşine bizde.
Çocuktuk anlamadık: Biz; hurra... gün bugün teneke saç’a basmamak için ayağımızı sekerek, kaldırarak boş toprak adasına basa basa hele giderik.
Yorulduk.
Neydi ne derdiydi bulaştık bir kere
Muzafferiyetlikle çıkmak ister demi?
İnsanlara yaraşan bu olur emi?
Kel Binalı ev yaptı: Sahamız randımandan ari oldu.
Zeko Dayı ev yaptı.
Haydar Ergezer’in Almancı kardeşi ortaya ev yapınca bizim top sahamız mahvoldu...
" - Ah nola... nola da nola bir felek beni ora sıçaydı!"
Gündüzün rüya görürken top sahası gözümün önünden virüs gibi bir ele, bir bele gider geler...
Hele!
Oyun sahamız ne kadar tesreylemişki...
Dede olduk, torun sahibi olduk...
Sofi Dayıgilin basmalık ve Zeko Dayının kalaklar az ilerde... yol, kakaçlar sağda. Kiminse bostan, nenenin evi... çöplük bir sürü. Yol belediyenin yolu. Kars Caddesine çıkardı mahalleli bu yolu gezerek...
Son Havadis gazetesi Halis Özdemir’in Serhat Ardahan gazetesi gibi solgun renksizdi.
Son Havadis’te spor sayfasını açtık okuyoruz. Erdal Karaçoban, Gökhan Tekgül, Turgut Hoş: Breitner’in gerilerek çektiği gibi çektiği şut... Top yok ortada TOP NEREDE yarışması olurdu. O ile o...
Başlığı okuyoruz Fenerbahçe Malta’yı yendi: 1-0.
Uğur Abi, Kazım Usta’nın oğlu; gazeteyi gösterdik. İlk defa bu açıklamayı duyuyordum:
"- Çocuklar: Gazete baskı hatası yapmış. Malatya yazacağına Malta demiş. Okuyun, iyi okuyun, gazeteyi değil okulu iyi okuyun! Yarın siz gençler gazetede mürettib olduğunuzda. Bu hatayı yapmayın."
Biz çocuğuz ya. Mürettibe bastık küfürü. Biz çocuğuz ya!
- Ah keşke o an, orda, o arkadaşlarımla, futbol topumla ben: Lirik Soyutlamayı bilseydim.
Şimdi elli yaşındayım. Elli seneyi geziyerim. Lirik Soyutlamayı biliyorum ama... seneler gaddim kuruttu.
Ah o Ardahan’da, o an orda... Geometrik Soyutlamayı bilseydim.
Şimdiye dek nice Ardahan peysajları çizmiş olurdum.
Dünyanın en büyük zevki bu olurdu!
1972’lerde Lirik Soyutlama çizseymişim Sofi Dayıgilin basmalığı, Zeko Dayı’nın kalağı, top sahasını, Kel Binali’nin evi. Saç tenekeli çöplüğü, Şado Dayı’nın sobacı dükkanı, Hamit Amca’nın dükkanı...
Ve portrelerini
Turgut’un, Savaş’ın, Gökhan’ın, Turgut’un plaseleri meşhurdu onun birini, Erdal kalede topu yakalarken... havada elleri arasında... basmaya pat düşerken, bişe olmaz basma yastık gibi yumuşak. Mustafa Ergezer çeperden bağırıyor Ganime Nenegilin ahıra bostan çıkan ara vardı oradan, Cebe, Kaftar, Zafer kaçışerler. Minadiye Teyze Yalçın Ağa’nın sinisini teslim aldı. Ağa paraları saydı anasına verdi.
Ah bilebilseydim Lirik Soyutlamayı bilseydim. Biri bene örgetmiş olsaydı da.
Ben Portreleri Lirik Soyutlama diliyle resmetseydim.
Dünyanın en büyük zevki olmaya namzet değil mi?
Ardahan’a geri dönebilsem o anları, o insanları renklerle soyutlayarak çizebilmek.
Kandinsky der ki: Soyut resim nesnenin titremesini resmetmektir. Nesne zaman içinde titreyerek oluşur. Sürede devinmeyi kasteder. Süre içinde pırpır titreyerek nesne bir sonraki halin içine geçer. Bu keyfiyeti resmeden resme yeni bir dil getirmiş olur.
Fütürizm ve öteki resim akımlarıda Kandinsky’nin yolu izledi.

Titreşimleri nesneden alarak çiz.
Keşke o an orda o insanlarla biri deseydi bene!.. ki:
Bilmiyordum çiziyordum.
Bilerek çizmek lazımmış
Bilirsin çizemezsin.
Bilirsin, çizersin, bu kere onlar iyi atlara binip gitmiş olurlar.
O an ve onlar maalesef çoktan gitti!

yalçıner yılmaz
27-05-2011, gebze