Aşk Yüz YALANCIK YUTTUM

• 13 Mayıs 2011 Cuma 22:45:24

hayrettin taylan

-
Aşk , bir cambazın ipine tutunarak içsel cambazlık yapma sanatını sevdiğine öğretme sanatıdır.
-İmkânsızlığın imine cümle olup sevdiğini yüklem olarak ölümsüz kılmaktır aşk. İşte Dilnaz, işte öznesi olduğum aşkın mumyalı beklevici ben geldim kendime.
Sensizliğin işaretlerindeyim. Trafik işaretlerinden aşka giden tek yolcuyum. Sol şeridim kapalı. Sollama yapmak istediğim sensiz her güzelin ruh aracına çarptım. Yaralandım, kanadım, ölüp ölüp sana doğdum. Kaskom sendin. Bedelsiz bir kasko.
-Ruh aracımı eşruhu sendin. Eşruhu yakalamak o kadar zorken. Eşruhu kaybetmenin kayıp ilanlarını kim anlar ki?
-Bir ben’i tümleyen zincirleme sevi tamlamasının adılıydın.
Dile getirmediklerimiz dilden dile dolaşırdı.Dilime pelesenk olmuş
Dilperilerin permalarındayım. Farkındalığımla konuşuyorum.
-Farkına olmadıkların ağlayıp susuyorum. Senin yerine ağlamayan
Sol yanım kanıyor pansuman ediyor elde edemediklerim.
-Bir ben’de kalışın kalayıyım. Paslanmış yüreğimizi kalayladım.
Vuslatın sonunda yenilecek aşk tabaklarımız hazır. T/asalarımızın tası da hazır.
- T’asımdan iç beni. H.Mansur ben olmuşum Dilnaz:
-
“Buradayım, sırrım, sırdaşım!
Buradayım, senin hizmetindeyim, gayem, anlamım.
Seni çağırıyorum , daha çok sen beni kendine çağırıyorsun:
Söyler’miydim, sana eğer bana demeseydin!?
Varlığımın çekirdeği, gayretimin amacı,
İfadem, lisanîm ve tutukluğum!
Sen benim Varımsın,Göz ve Kulağım
hücrem ve seklim , benim Tümümsün…”

-Varsıllığını ben’e akan pınarlarda yıkadım. Bir pınar başında
Veli özlemlerin sularını içtim. Saki olmanı bekledim. Bade sunmanı bekledim. Oysa hiç gerek yoktu,ben sana sarhoşken. Bir başka güzelin kollarında ayıklamanın manası olmazdı.
-Sensizliğin asma katlarına çıktım. Asmaların asılmalarımın üstünü kapatmamıştı. Üstsüz hatalarımı kapatacak mecalin yoktu…
-Sesinden belliydi. Nefretlerine tiner dökmüşsün. Beni ahlarından yakmaya devam ediyorsun.
- Bitmişliğin urganlarına sarıldım, yorganın yaktı bahtımı. Anlayamadım kendimle seni unutamayan kendimi….
-Saplantıların can dilinde aşka bilendim, kendimi k/estim aşk rüzgarının giyotinde.
- K/esildim.
-El açıp açılarında duaya durdum. Goemetrik ritmikler yaşadım geoit ruhumun derinlerinde.
*Anlamadı beni periler. Bunca felsefi hikemin dilinde sustum, susturuldum;ama ben’e akmaktan vazgeçmedim.
-Umutlarımın vanasını açtım, göz yaşlarının ummanına akıtacak damlamı bekledim. Akmadı bir türlü , bin yüz aşk baloncuğu yuttum.
-Y/alan dedi sular.
-Bu kürenin bir keresi sendin. Bir kere seni sevdim, bir kere sana ağladım, bir kere kendime ağlayamadım. Bir kürenin bir keresiydin, kutuplarını uzatıp durdun, penguenlerin ben’imle oynayıp durdu.
- Bin kez kurudum, bin kez buz olup su oldum, bin kez binbir gece masalı yazdım Şehrazat’la hala çiğsin dediler Dilnaz.
Oysa ben gülhanımda yaşıyordum. Her yanı gülü, her sözü gül, her bakışı gül, her yakışı kül, her kalışı aşk olan gülhanımdayım .
Gülden yapılmış bir hanın saklı kentindeyim…Sana yazmak yazılmış kaderin uzatmalarıydı belki.Ya da sen aslında yazılarımın can anasısın beni damardan emziriyorsun Dilnaz.
-