Evet hayat devam edecek kaldigi yerden mecburen yasayanlar icin.

Yüregine saglik
Sevgim sonsuz

öyle güzeldiki yazın hak etmiş hediyeyi bende iç çektim gecikmiş okumalarımla bitanem çok güzeldi yazın herzaman ki gibi benim gönlümde birincisin unutma gül kokulum sevgiler sol yanımdan harika ablama

baştan sona bir emek vardı bu sayfada 27. bölümde güne düşmesi yinede güzeldi

yazan kalemın dert görmesin saygılarımla

canım güzel anlatımdı yine
ve kordelanı kutlarım tüm sevgimle
seni seviyorum
bunu hak ettin

yürekten kutluyrum...sevgilerimle....

Tebrikler sevgili Güldeste

Ama okumadan cikiyorum henüz 15 inci bölümdeyim.

Sevgilerimle.

Canım benim, seni burada görmek bana keyif veriyor. Sayfan aracılığı ile tüm annelerimizin anneler gününü kutluyorum.

sevgimlesin.

Defterin ANNESİ demeli aslında...

Gününüz her iki açıdan da kutlu olsun ....

Sevgiler...

günün güzel geçsin canım beni,m.....


dua ile...

Sabah saat tam sekiz'i gösteriyor. o gün çocukları bahçede toplayıp beden eğitim'i dersi için hazırlık yapıyorum ,çocuklar etrafta koşturuyor, içeriden bir kız çocuğu ağlıyarak çıkıyor, ama nasıl ağlama hıçkırıklarla, yanına yaklaştım saçını okşadım ''ne oldu yavrum neden ağlıyorsun? dedim' öğretmenim beni dövdü dışarı çık dedi ! neden dedim 'bilmiyorum öğretmenim dedi, şaşırdım neden çık derki bir öğretmen ? gel bakalım nedenini soralım dedim ve çocuğu sınıfına götürdüm. Çocuk birinci sınıfta okuyor .Kapıyı caldım içeriden girin dedi, girdik .
_İyi dersler hoca ..dedim_ neden bu çocuğu çıkardınız dışarı diye sordum ; hiddetli bir şekilde ,
_Bu çocuk hep geç kalıyor , kalın kafalı hep geç kalıyor dedi, şaşırdım nasıl geç kalır hoca bu daha küçüçük çocuk nedenini sordunmu
ne soracağım anasımıyım babasımıyım dedi .olmaz hoca elbet var bir sebebi neden geç kalırki bu çocuk öyle olsa bile çıkaaramazsın çocuğu sınıftan dedim .
_karışma o benim öğrençim sen kendine bak dedi ,çocuğuda aldım çıktım .Bahçeye geldiğimde çocuklara ; çocuklar siz malzemeleri çıkartın ben şimdi geliyorum dedim ve çocuğuda alıp, hadi kızım sizin eve gidelim dedim evlerine gittik kapıyı annesi açtı
_merhaba yengehanım bu çocuk sizinmi? dedim
_hayırdır yine ne yaptı hocam dedi
_birşey yapmadı, neden hersabah geç geliyor okula onu soracaktım
_ne geçi hocam herzamanki gelişi
iyide herzaman böyle geliyorda öğretmeni dışarı çıkarttı döverek
_bilmiyorum hocam hep ağlıyarak eve geliyor ben her sabah 8 de okula gelecek şekilde yolluyorum ,sekizde ders başlıyor diye.
_yani yengehanım sekizde derse giriyormu biliyorsunuz
_evet
_tamam şimdi anlaşıldı çocuk sekizde geliyor ama ders yedi kırk beşde başlıyor (7,45)
_onbeş dakika geç kalıyor haberiniz yokmu ?
_bilmiyorum sekizde başlıyor diye bende öyle gönderiyorum dedi.
_hayır yenge hanım siz çocuğu sekize çeyrek kala okulda olacak şekilde getirin yada gönderin ders sekize çeyrek kala başlıyor dedim
_şimdi oldu hocam öğretmeni demediki çocuk öyle biliyor hergünde ağlıyarak geliyor
_tamam yenge haanım size iyi günler dedim ve çocuğu alıp okula geldik
sınıfa tekrar girdik çocukla birlikte , öğretmenine ;
_hoca sen nebiçim öğretmensin bu çocuk kaçta okula gelecek bilmiyor sen defterinin arasına veliye bir yazı yazamazmıydın 'sayın veli çocuğunuzu şu saatte getirin bu daha küçük bilmiyor diye'
yine anasımıyım babasımıyım idareden sosunlar dedi
senden ne öğretmen oluur nede bu memlekete bir hayır dedim fazlada sürtüşmedim
O günden sonra okula ilk gelen o çocuk oldu ,öğretmenlik kutsal bir görev ,sadece ders vermek ve zaman öldürmek değil o çocuklar evlerinden çok okulda geçer zamanları, öğretmen hem ana hemde babadır ,çoğu zaman çocuklarla bahcede bir simiti paylaştık, çoğu zaman bir kalemi bir silgiyi .hala benim talebelerimin çoğu doktor öğretmen oldu şimdi bile görseler saygıyla eğilirler ;ben okurken üç cocuğum vardı ,annem babamda yoktu .bilirim o çocukların yoksulluğunu öksüzlüğünü .sevgiye muhtaç sevgisizliğin ne olduğunu .hangi çocuğun bakışlarında neler yazdığını, göz altından nedemek isdediğini ,açmı yoksa uykusuzmu ,ailevi sorunlarımı var .bunları öğretmen bilmeli,
ben anasımıyım babasımıyım diyen öğretmenden köy sürüsüne çoban bile olmaz .can kardeşim seninle bir anımı paylaştım .öğretmenkik deyince duygularım kabardı ve geçmişe döndüm .öykün anılarırımı tazeledi ama bira farklı benim ne annem vardı nede babam .seni kutluyorum can kardeşim sevgilerle kal esen kal

ne olursa olsun
hayat devam ediyor
insan acılarla yaşamayıda öğreniyor
güçlü olmak zorunda Dila

akıcı bir bölümdü

kutlarım arkadaşım

sevgilerimle

TEBRİKLER EFENDİM AKICI ÇOK BEYENDİM YÜREĞİNİZE SAGLIK KALEMİNİZ VAROLSUN
SEVGİLERİMİLE:)
ZARALICAN

Dila çok büyük bir acı yaşadı, bunu ancak öğrencilerine faydalı olarak atlatabilir.Devamını takipteyim, selam ve sevgiler arkadaşım.

O; ellerimi tutarken heyecandan içim içime sığmazdı. Ürkek bir ceylan kalbinin atışında ne umutlarım vardı. Bir martı kanadında uçup gitti, hayal oldu duygularım. On beşin durağında ruhumu yaktı hicran ateşi, gözyaşlarımla ıslandı selvi gölgesi. Baharında goncalar, hazanında solmayan güller çok özlemiştir, beni bekliyordur şimdi. Dön dönebildiğin kadar ey medeniyetin nimeti, sevda pınarının aktığı yere götür beni! Bulutlar mehtabı gizlemesin diye dilimde duam olacak uykusuz gecelerde. Annem, babam, kardeşim ve bütün değer verdiklerim; güneşin ilk ışıklarıyla selam göndereceğim sizlere…
Genç öğretmenimiz yaşadığı acıdan sonra tekrar görevine başladı. Her şeye rağmen hayat devam ediyor. Yazınızı tebrik ediyor, anneler gününüzü şimdiden bütün kalbimle kutluyorum. Gönül dolusu selamlar, saygılar Can Kardeşim…

narin ve harıka bir anlatim okul çağlarına götürdün bizleri teşekkür ederim saygılarımla

evet usta hayat tüm acılarıyla devam ediyor....saygılar

Sevgili Neşe, ne güzel anlatmışsın ölenle ölünmediğini, hayatın acılarla da olsa bir şekilde devam ettiğini.

Kalemini ve yüreğini kutluyorum arkadaşım.

sevgimle.