- 2088 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
KOMŞULUK ÖLÜYOR MU
Kentleşmenin hızlandığı teknolojinin geliştiği günümüzde ne yazık ki bazı değerlerimizi kaybetmeye başladık.Evlerimizde işyerlerimizde dört duvar arasında hayatımızı sürdürürken görmezden geldiğimiz o kadar çok şey var ki etrafımızda.Bunlardan en önemlisi de komşularımızla olan ilişkilerimiz belki de.
’ Komşu komşunun külüne muhtaçtır.Ev alma komşu al .’ gibi atasözlerimiz.’ Komşusu aç iken kendisi tok yatan bizden değildir.’ gibi hadislerimiz bizlere komşuluğu ne kadar önemli bir şey olduğunu hatırlatırken biz onları nerdeyse unutmatya başladık.
Hatırlar mısınız bilmem . Bizim çocukluğumuzda kapı önlerinde yapılan komşu sohbetlerimiz vardı. Komşularımız arasında samimi ve içten bir şekilde yapılan o konuşmaları huşu içinde dinler ayrı bir zevk alırdım.Herkes birbirine bir derdini anlatır rahatlardı.Günümüzde giderek artan depresyon fırtınası o zamanlar yapılan komşu
sohbetleriyle ortadan kalkardı. Evde pişen yemeklerden bir tabak da komşuya götürmek adet haline gelmişti. Ne güzel günlerdi onlar.
Şimdi ise özellikle şehirlerde apartman dairelerinde kimsenin kimseden haberi yok ne yazık ki.Ölseniz kimsenin haberi olmaz derler ya aynen öyle bir durum var... İş koşturmasından izlenen dizilerden ve kadın programlarından belki de akrabalarımızdan bile yakın olduğumuz komşularımızdan bihaber yaşıyoruz. Kimin ne derdi var, kim aç kim tok bilmiyoruz.
Urfanın Suruç ilçesinin bir köyünde öğretmen olarak görev yaparken çok sevdiğim komşularım vardı.İyi günde kötü günde hep birbirimizin yanındaydık. Ailelerimizden uzakta olan bizler bir derdimiz olsa birbirimizle paylaşır sorunlarımızı birlikte çözerdik.Okuldan sonra akşamüstleri yaptığımız yürüyüşlerde , ev sohbetlerinde konuşmalarla zamanın nasıl geçtiğini anlamazdık.Birbirimizin ekmeğini aşını çok yedik....
Şu an yaşadığım şehrin apartman dairesinde,sadece apartmana girerken selam verdiğim ve yüzünü hiç görmediğim komşularım varken köydeki komşularımı çok özlüyorum.
Komşuluğun daha iyi yaşatıldığı köy lerimizi örnek alarak günlük hayatın telaşesinde önemsemediğimiz komşuluğu şehirlerimizde öldürmemek dileğiyle...
YORUMLAR
Oculuk, bucluk vs bıtıyor. Komşluk vs oluyor. Artık bıreyselleştriliyoruz. Nerde o eskı gunler dıyen nıdalar başlamışsa artık ipiın ucu gozukmeye başlamıştır maalesef. Teknolojı bızı yalnızlastırıyor. Eskıden butun komsularınla bır televızyonda bır kanala bakarken. Şımdı her evde nerdeyse sayısı 2 yı bula televızyon derkne uzerıne bılgısayar kişiye özgu bır yaşam hukum suruyor. Ve sürekli en yenıdı, daha ıyısı dıye bır dayatma ıcerınde komsuluga fırsat bıle bulamıyoruz.
YA YE YADA YEM OL Dunyası maalesef. Rekabet bızı bu noktaya getırdi.
Emeğinize sağlık, yenı kelimelerde bulusmak dılegıyle...
mehtapdoguncu
Yorumunuz için teşekkürler...Saygılar..
mehtapdoguncu
Her şeye rağmen ümitvar olmak dileğiyle.Yorumunuz için teşekkürler.
Saygılar...