- 1146 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Kişisel gelişimin şiir'i
Onlarca kişisel gelişim kitabı okudum; hem yerli, hem avrupalı.
Ya kitap kapağında, ya da içerisinde şiir alıntılarına rastladım.
Fakat, bir gün şiir okuma seanslarımın birinde, büyük şair Ümit Yaşar Oğuzcan ustanın ’Acılar Denizi’ bütün şiirleri kitabını elime aldım. Kitap okuma alışkanlığımdan olsa gerek, öncelikle içindekiler bölüme bir göz gezdirir, oradan bir sayfa seçip okumaya başlarım. Ne yapayım; ’her yiğidin bir yoğurt yiyişi var’ pardon okuyuşu var.
Bir şiir adı, ’Oğul Koşması’ ve ilk dörtlüğü okuyunca beyinden vuruluş anı.
Zirve seni bekliyor
Dağın kıymetini bil
Sanma ki yükselmek zor
Çağın kıymetini bil
Ve kariyer tıkanması yaşadığım bu günlerde, bir motivatör. ’Anka’nın küllerinde doğmasına’ ışık tutan dizeler.
Zirve beni bekliyordu. Ama nasıl? bunun için ne yapmalıydım. Şiir’in devamını okumaya karar verdim.
Üşenme emek için
Mutluyum demek için
Üzümü yemek için
Bağın kıymetini bil
Birden, bir erteleme hastalığına yakalandığımın farkına vardım. Hep mazeret üreterek, erteliyordum. Yarın yaparım diyordum. Bir bağım vardı( Çalıştığım yer) ve burada üzüm yetişiyordu(maddi ve manevi kaynaklarım) Bunun için öncelikle, bağın kıymeti bilinmeli ve böylece üzüm(maddi ve manevi kaynaklar) elde edilebilirdim. Ancak, bunun bana mutluluk kaynağı yaratabileceğinin ayırdına vardım.
Bir şeylerin değerinin anlaşılması için çoğu kez, kaybedilmesi gerektiğini tecrübe ile bir çok kez sınayan bir olarak ;
Yokluk göründüğü an
Çabuk yıkılır insan
Azı beğenmiyorsan
Çoğun kıymetini bil
Diyen usta’nın bu dörtlüğünü okuyunca; her zamanki gibi Allah(cc) minnet duygularımı ifade etmem gerektiğini bir kez daha kavradım. Bu gün sahip olduğum, her şey ama her şey bize bahşedilen nimetlerdendir diye düşündüm. İşte, bu halde hastalanmadan önce, sağlıklı olmanın kıymetini; işsiz olmadan, önce çalışıyor olmanın kıymeti anlamam gerektiğini bu dörtlükler adeta usta’nın ruhu ile haykırıyordu.
Ben bu alemde yalnız yaşamıyordum. Bu günlerde, kalp kırma noktasında ve öfke patlamaları sonunda incitme yaşattığım bir çok insanın varlığı ve hatta kendime bile kötü davrandığımı anladığımda aşağıdaki dörtlüğü okumuştum. Bulunduğum coğrafya nedeniyle yanına gidemediğim Anne’me telefonla da olsa ulaşma isteğimi gerçekleştirdim.Ve ardında üzerimizdeki gökyüzünün maviliğine, toprağın bereketine ve yüreğimizi ıslatan yağmurun serinliğine ihtiyacımız olduğunu bunun bahşeden yaratıcıya dua ile niyaz ettim. Elin ayağın başın
Annenin arkadaşın
Suyun toprağın taşın
Göğün kıymetini bil
Her mısrasını tekrar tekrar okuduğum bu ’kişisel gelişim şiir’inin’ son dörtlüğüne geldiğimde henüz beş’inde kaybettiğim baba’mın yokluğunu yeniden hissettim. Çünkü; bu şiir’in son dörtlüğünü okumaya başlamıştım bile. Ne çabuk bitti diye düşündüm. Oğlum benim bir düşün
Değeri var mı dünün
Yarın çok geç ömrünün
Bugün kıymetini bil
’Oğlum benim’ diye usta’nın haykırışı, barzahtan gelen bir sesle, baba’mın sesi ile usta’nın sesi tıpkı aynı ses olup bana ulaşmıştı. Dün yaşadıklarım, dünün düşüncelerinin eseri değil miydi? yarın daha gelmediğine göre, onun için niçin kaygılanacaktım.? Sadece elimde bu gün kalmıştı. Bende bu günü anlamlı kılmaya karar verdim. Bu arada, başkaca bir ulu ; barzahta ses verdi. ’Dün dünle gitti, cancağızım. Bu gün yeni bir şey söylemek lazım’ bu ses tabii ki, Mevlana hazretlerine aitti.
Son Söz: ’Zirve’nin yolu vadiden başlar, tabii sabırlı olanlar için’
yahya incik/tarsus/2007
YORUMLAR
Zirve seni bekliyor
Dağın kıymetini bil
Sanma ki yükselmek zor
Çağın kıymetini bil
Ne kadr cok anlamli.
Bir siir bazen ne cok yol göstericidir ne cok ufuk acicidir.
Iste bu gibi siirler isik tutmak gibi birseydir bütün toplum adina.
Cok güzeldi yüreginize saglik
Saygilarimla