Hislenmek, gönül yaşını sessizce dökmek!

• 3 Nisan 2011 Pazar 11:56:37

Bazen....
Nasılsa kendimi
Alamıyorum doyasıya hıçkırmaktan

Silik ...
Duvarlara bakarak
Anlam aramaktan mana solumaktan

Korkarım...
Hiddetle derinliğimde
Kaybolmaktan, ben zaafı bakımından

Boğulmadan...
Darlığı yaşatan ağadan
Ve sızarak ortalığı yasa boğdurmaktan

Hiç bir...
Hevesim olmadı
Ne bağda ve nede bahçelerin şahında

Hissedilen...
Susuzluğun çardağında
Mumla oralarda yetinerek kalırsam da

Anamın...
Ahına kalmadan
Hazzı yaşamaya doymadan solsam da

Babamın...
Nazarında atiye
Uzanıp baksam da, düşlerime kansam

Gelen gitti ...
Silinmeyenlerde
Desenler, umuda nefesleri bak hasretti

Murat...
O nefesler için
Sukuta haiz olacak hikmetli olan vakitti

Kimlikler...
Azimle silikleşti
Kelimeler devşirildi elbette ki çok hazindi

Lakin...
Bir zamana nakşeden
Hakikatti, nisyan bizim şenliğimizde şevkti

Sabiler...
Mefkûreli nesillerin
Rengârenk açan hasbi çiçekleriydi bir filizdi

Henüz...
Takate ermeden kalpleri
Bir düşünelim kimler tarafından şeritlenmişti

Tahkiki...
Mütemadiyen ötelendi
Mukallit kimliği payelenerek onlara öğütlendi

Umut...
Solgunluğu vehmedildi
Sabi zihinlerine zerk edilen varlık asliye dendi

Mustafa CİLASUN