HAYATA ELVADA DEMEK

• 24 Mart 2011 Perşembe 19:26:03

’Her canlı ölümü tadacaktır.’( Kuran-ı Kerim)

Öleceğini bile bile yaşamaya çalışan tek canlı insan .Hayat ne garip değil mi?Bir yanda yaşanan doğumlar diğer tarafta sonlanan hayatlar...Ölenler sanki hiç yaşamamışlar gibi geliyor insana.Acaba onlar gerçekten yaşamışlar mıydı?Her şey bir rüya gibi.Yaşamımızdan giden her saniye bir rüyaya dönüşüyor...

Her insan başka bir alem gerçekten.Herkes kendi aleminde yaşayıp gidiyor.Herkesin sevinci kendine göre en büyük sevinç,üzüntüsü en büyük üzüntü sanki.Toprak aynı toprak ama üzerine ekilen şeyler o kadar farklı ki.Ne ekiyorsanız onu biçiyorsunuz.Her şeye rağmen bu toprağın bulunduğu yeryüzünden kayıp gitmesi o kadar zor ki

Hayata elvada demek.Söylemesi kolay gibi gözüküyor ama uygulaması çok güç bence.Belki de kolaydır ama nasıl?Arkanda bırakacağın sevdiklerin olmadığı sürece.Asıl zor olan yaşamak.

Her şeye rağmen bütün kötülüklere,ikiyüzlülüklere güven vermeyen insanlara karşı ayakta kalabilmek.İnsanları kırmayayım derken kendini kırmak.Yüreğinden silinmeyen bıçak yaraları.Kırılırken ölen hücrelerin.Bütün bunlara rağmen dömeye devam eden dünya.Her gün doğan ve batan güneş.Yaptığınız her şeyin her gün tekrar etmesi.Sıradanlaşan hayatlar.Su gibi akıp giden zaman.Yüzünüzde belirginleşen çizgiler .Saçınışa düşen aklar.Ve geçen zamana ,değişen her şeye rağmen değişmeyen gözlerin.Akan gözyaşllarındaki umut ve hüzün damlacıkları.Her gidişinde arkandan sallanan eller...

Ölen düşlere rağmen her gün doğumunda yeşeren yeni umutlar.İnsan umut ettikçe yaşar ,hayata elveda demekten kaçar... Kısacası sizi bu dünyaya bağlayan umutlarınız sevdikleriniz ,hayalleriniz olduğu sürece hayata elveda demek çok zor ...