Herkes gibi değildi gidişin

• 22 Mart 2011 Salı 20:17:52

Herkes gibi değildi gidişin

Seni sensizde sevmek güzel… mesela oturmuşum dünyanın en güzel yerine ve seni düşünüyorum. Gözlerle görülebilecek bir yer değil ki orası. Çoğu bir mekan sandı, farkındayım. Ama artık çok azı biliyor dünyanın en güzel yerinin bir insan kalbi olduğunu… Artık sen de onlar gibisin hiç merak etme!

Yağmurlu bir havada saatlerce geziyorum şehrimin en yalnız yerlerini. Aslında en az kirletilmiş yerlerini. Yalanın, ihanetin, sevgisizliğin en az olduğu yerlerde, ben seni düşünerek dolanıyorum habire. Belki hiç hak etmiyorsun artık sevilmeleri, ama ben yinede kıyamıyorum sana. Çünkü biliyorum, benden öte hiç kimse aşındıramayacak yürek kapını. Sen ihaneti tatmak adına geçici bir heves yolculuğundasın. Bir gün döneceksin elbette, umarım döndüğün yerde güller hala güzel kokar ve uğur böcekleri saçlarına konar… umarım bu sefer mutluluktan ağlarsın!

Şimdi sana ne diyeyim be sevgili. Ne çok isterdim nüfus cüzdanında soy ismimin olmasını, hele birde “evli” yazsaydı, inan benden mutlusu olmazdı. Ama ben yinede umutluyum, çünkü sen benim hayata karşı umudum oldun. Vazgeçmek yakışmaz bu adama…

Bilirsin beni işte, öyle kendi halinde bir avareyim. Ama içimden sana hep kırık testinin hikâyesini anlatmak istemiştim. Olmadı nedense bir türlü, hep engel olurcasına kader hiç o zamanı vermedi ki… Şimdi yokluğunda şair oluyor gibiyim, harflerle ulaşmaya çalışıyorum sana. Ama sen sanki bir başkasına yazılmış gibi okuyorsun ya, inan o zaman kahroluyorum. Yani öyle işte, bilirsin beni-susarsam çaresizliğime dolanmışımdır. Hani gel çöz beni desem bu kördüğümden ki diyemem… Diyemem işte!

Herkes gibi değildi gidişin. Seninki bir başkaydı, dünyanın sonu gibi… Güneşin hiç doğmaması gibi bir şeydi işte! Sana dön demiyorum, aksine dönme çok mutluysan eğer. Ama yine de bil, herkesin uzaklığı bir mesafeyken, senin uzaklığın sadece bir kalp öte… Ve unutma, bu adam seni hiç unutmayacak!

Olsun be güzelim, her şeye rağmen yine de çok güzeldi!

Emre onbey