Oğlundan Annesine Mektup

• 19 Mart 2011 Cumartesi 23:22:50

Ey benim dünyadan fazla sevdiğim anacığım. Şu anda yüzümü ayağın altına sürmek isterdim ama burada savaş vardır. Bu savaş ölüm kalım savaşı ana. Ben var mışım yok muşum hiçbir önemi yok. İşte babam, dayım, amcam bu savaşta şehit oldular. Ve bende Allah’ın izniyle şehit olacağım. Tek üzüldüğüm şey senin kucağında şehadet şerbetini içememdir.
Ana , ana bugün benim ölüm günüm. Lütfen benim arkamdan ağlama. Çünkü koca bir devlet ağlıyor. Her dakika da başımın üstünden mermiler geçiyor. Bunların her an biri bana isabet edebilir. Ama olsun ; vatan sağolsun. Burada yemek yok, su yok. Burada köyümde yaptığım keyif yok. Ama olsun. Vatan sağolsun. Devleti kurtarsak bu bile yeter.
Ana gavur devletlere teslim olmayacağız. Ve sana söz veriyorum. Babamın , kardeşimin dayımın amcamın kanını yerde bırakmayacağım. Ama ben bugün öleceğim. Oğluma benim ve babamın ismin koyun. Ama önce babamın ismini koyun. Sevdiğimin gözünü benim adıma öp. Onu iyi koru ana.
Anacığım! Ben gidiyorum. Düşmana karşı. Gençlik gitmiş olsun. vatan sağolsun. Kalın sağlıcakla. Sizi seviyorum.

Hüseyin oğlu Mehmet
18 Mart 1915

Not: Bu Çanakkale savaşı için benim tarafımdan uyarlanmıştır.