- 1850 Okunma
- 18 Yorum
- 0 Beğeni
***...Üçü Bir Arada...***
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık…Sen varsan ben olamadım, ben varsam sen yoktun. İkimiz varsak da mutluluk hiç bizimle olmadı. Yok yok biz seninle hiç üçümüz bir arada olamadık.
Hep tek başımıza verdik biz bu mücadeleyi. Bu yüzden mutluluk küstü terk etti kalplerimizi. Oysa bırakmamalıydık asla düşlerimizi. Sarıp sarmalamalıydık en acıyan yerlerimizi. Kanatmamalıydık cemre düşmüş yüreklerimizi. Ben uzatmalıydım sen de tutmalıydın ellerimi. Sen adım atmalıydın ben koşmalıydım belki. Yine de yalnız bırakıp gitmemeliydik birbirimizi…
Eksik kaldı şimdi yüzümüzdeki tebessüm, nefesimizdeki buğu, tenimizdeki ürperiş. Öksüz ve yetim kaldı şimdi düşlerimizde koşup oynayan hercai delikanlı ve hırçın deli kız. Büyütemedik o çocuk yanlarımızı. Küstü içimizdeki çocuk bize, şimdi ise ağlamaklı.
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık. Çekip gittik belki sadece gitmesi gerekenler gibi. Sen gittin ama yüreğin benimle değil mi? Sahi orada da gün, saat mevsim, an durdu mu şimdi. Burada mevsim ayaz… Donduruyor rüzgar kır çiçeklerimi… Ben de açan bundan sonra hep hüzün dikenleri…
Sen oralarda özlemedin mi hiç beni. “Gel artık!..” diye dövmedin mi hiç dizlerini? Söküp atmak istemedin mi hiç kalbini… Senin de bakışın buz kesmedi mi, ah’ında hayat hiç durmadı mı? Gözlerin takılıp kalmadı mı gözlerimi gördüğü yerde? Titremedi mi sesin her telefonu eline aldığında. Bir hızla vurmadın mı ahizeyi telefonun suratına…
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık. Çünkü iki ayrı şehirde iki ayrı sevdaydık. Sen vazgeçilmezlere gittin, ben de imkansızlara…Aramızda kaldı mutluluk.
22/09/2007-Cumartesi
YORUMLAR
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık…Sen varsan ben olamadım, ben varsam sen yoktun. İkimiz varsak da mutluluk hiç bizimle olmadı. Yok yok biz seninle hiç üçümüz bir arada olamadık.
...
Hep tek başımıza verdik biz bu mücadeleyi. Bu yüzden mutluluk küstü terk etti kalplerimizi. Oysa bırakmamalıydık asla düşlerimizi. Sarıp sarmalamalıydık en acıyan yerlerimizi. Kanatmamalıydık cemre düşmüş yüreklerimizi. Ben uzatmalıydım sen de tutmalıydın ellerimi. Sen adım atmalıydın ben koşmalıydım belki. Yine de yalnız bırakıp gitmemeliydik birbirimizi…
...
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık. Çünkü iki ayrı şehirde iki ayrı sevdaydık. Sen vazgeçilmezlere gittin, ben de imkansızlara…Aramızda kaldı mutluluk.
okadar guzel okadar ıcten okadar etkıleyıcı kı.. bu yazıyı okumakta gec kaldıgım ıcın uzuluyorum sımdı..cok guzel yazmıssınız kalemınıze yuregınıze saglık..hele son muthıstı..sevgıyle kalın..
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık.
Çünkü iki ayrı şehirde, iki ayrı sevdaydık.
Sen vazgeçilmezlere gittin, ben imkansızlara…
Aramızda kaldı mutluluk.
Yazının bu bölümü bana yetti. Ah aşk, sen ne acımasızsın.
Anlatılan, ancak bu kadar yorumlanabilirdi.
Kutlarım.
Tahsin Lülecioğlu tarafından 11/13/2007 11:24:57 PM zamanında düzenlenmiştir.
Tahsin Lülecioğlu tarafından 11/13/2007 11:26:16 PM zamanında düzenlenmiştir.
iki ayrı şehirde iki ayrı sevdaydık. Sen vazgeçilmezlere gittin, ben de imkansızlara…Aramızda kaldı mutluluk.
Ne kadar yaralıyıcı ve içten. Buruk gülüşlerimle okuduğum acıtan satırlarınıza geç kalmış olsam da kutlarım günün yazısı olarak ve gönlümün yazısı olarak. Hüzünlerimi buldum içinde pek çok okur gibi. Tebrikler çok...
Ben genelde şiirleri okurum. Ama bundan böyle öykülerinizi kaçırmayacağım.
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık. Çünkü iki ayrı şehirde iki ayrı sevdaydık. Sen vazgeçilmezlere gittin, ben de imkansızlara…Aramızda kaldı mutluluk.
final süper olmuş. Arada kalan o mutluluğu kaçamayacağı bir köşede yakalamanız dileği ile....
saygılarımla....sakın biryerlere gitmeyin.....tebrikler
ozzy tarafından 11/13/2007 7:34:46 PM zamanında düzenlenmiştir.
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık…Sen varsan ben olamadım, ben varsam sen yoktun. İkimiz varsak da mutluluk hiç bizimle olmadı. Yok yok biz seninle hiç üçümüz bir arada olamadık.
yüreğine sağlık üstad,inan bu cümle yetti ve yumruğu balyoz gibi indiriyorum masaya...harikaydı harika bir şekilde hüzünlendim..
Sahi biz seninle hiç üçü bir arada’lardan olamadık. Çekip gittik belki sadece gitmesi gerekenler gibi. Sen gittin ama yüreğin benimle değil mi? Sahi orada da gün, saat mevsim, an durdu mu şimdi. Burada mevsim ayaz… Donduruyor rüzgar kır çiçeklerimi… Ben de açan bundan sonra hep hüzün dikenleri…
Güzel bir deneme yazısı örneği olup,yazarın üslubunun akıcılığı ve ifadelerin kuvvetli olması zaman zaman şairana anlatım şekline bürünmüştür.Buda okuyucunun dimagında güzel ve hoş bir tat bırakmaktadır.
Yazarın ayrılık ve özlem duyguları üzerine kurguladığı yazısında mutlulukların arada kalmasını vurgulamasıda önemli bir vurgu olup,bumalım edebiyatının ötesinde ümit aşılayıcıyı şeklin oluşmasına neden olmaktadır.
Kısaca anahatlarıyla üslup ve muhtevayla başarılı bir yazı örneği teşkil etmektedir.
Tebrik,takdir ,selamlarımla nice güzel yazılara efendim...