HERŞEY GÜZEL OLACAK...11. BÖLÜM

• 9 Mart 2011 Çarşamba 00:01:57

Kaymakam ve milli eğitim müdürünün geleceği duyulunca köyde bir faaliyet başlamıştı. Meydanda. kadınların kimisi hamur açıyor kimisi yemek yapıyor;. erkeklerse masa sandalye taşıyordu. Dila ve Metin de canı gönülden koşturmaktaydı.

Vee birkaç saat sonra uzaktan arabalar görünmeye başladı.

"Gaymagam bey geliiiiiii !."

Hepsi yolun kenarına toplanmaya başladılar.Siyah iki araba önünde küçük bayraklar vardı.Davullar zurnalar çalmaya başladı.Muhtar eksik birşey varmı diye etrafına bir kez daha göz attı.

Kaymakam köy halkını gülümseyerek selamladı.

"Nasılsınız?"

" Eyiyiz beyim."

"Bende köyünüzü ziyarete geldim."

Çocuklar etrafına dolmuştu.Kimini kucağına alırken ; kiminin başını okşadı. Herkes gelince masadaki mikrofonu alıp konuşmaya başladı.

Sizlerle bir araya gelmekten çok mutluyum. Sorunlarınızı dinlemek ; hep beraber çözüm bulmak için buradayım.

"Çoh saolll."

" Varol gaymagam beyy."

Aslında okadar dertleri vardı ki...Hayvanların yemleri ,toprağa ekilecek tohumlar ....traktörlere mazot hepsii pahalıydı.Uzun uzun şikayetleri dinleyip not aldı.Daha sonra konu eğtime gelmişti. Bu kez Milli eğitim müdürü sözü aldı.

" Şimdi öncelikle çocuklarımızın okula gönderilmemesi...

Herkes sessizliğe bürünmüştü adeta.

" Evet ... cevap yok mu ?"

Kaymakam köy halkına dönerek;

" Öğretmenlerimizden , ve muhtar beyden bu konu ile ilgili bilgiler isteyeceğiz. Gerekli işlemler mutlaka yapılacaktır.Ama bizlere yardımcı olmalısınız. hepinize çok teşekkür ederiz.Şimdi de sağlık ocağından ebe hemşire konuşma yapacak lütfen dikkatle dinlemenizi istiyorum."

Fazla çocuk doğurması annenin sağlığını etkilediğini yavrularının bakımı, yetiştirilmesi, okuması kolay olmadığından sözetti ;ilaçların parasız verildiğini nasıl kullanacaklarını anlattı.

Tam anlayamıyorlardı ama... yavaş yavaş...bilinçleneceklerdi.

Yemek ikramından sonra kaymakam ve beraberindekiler okula gittiler.Dila ile Metin eksikleri bir bir gösterdi.

"Evet ... haklısınız acil halletmek gerekiyor."

" Duvarlar... bakın dökülüyor." dedi Dila.

" Muhtar bey biz boyaları ve diğer eksikleri yollasak bu işten anlayan var mı ?

" Mustaaa var. Cazım da biliiir, hele 10 kişi falan olur sanırım."

" Çok iyi bende ilçeden birkaç usta yollarım."

" Teşekkür ederiz efendim."

Ayrılırken tüm köy halkı sevinçle yolcu ederken. O da hepsine el sallıyordu. Araba hareket edince bir mahsunluk çökmüştü içine. Dila ahh Dila nın gözleri aklından çıkmıyordu birtürlü.

İki genç öğretmen daha sonra muhtarın yanına uğrayıp bu gün için fikir alışverişi yapmayı düşündüler.

Oda kalabalıktı.

"Kolay gelsin muhtar baba."

" Hoş geldiniz çocuklar."

Dila sorgu dolu gözlerle baktı.

" Yarın kaymakam Doğan Bey okul için malzemeler ve usta yollayacak ya ; ben de bu günden işi bilenleri toparlayayım diye düşündüm."

" Gerçekten çok iyi olur. okulların açılmasına az bir zaman kaldı."

" Evet yaa ...keşke... keşke ... daha önceden başlasaydık. yumurta kapıya dayandı doğrusu." dedi muhtar.

" Hepimiz elele verirsek hallederiz..Yeterki isteyelim."

Köylülerden Cazım utana sıkıla...

" Hoca haanım ben gızımı yarin ogile yazdiriii. Hee devlet ceza veriii mi şincik baha."

" Kızın kaç yaşında ?"

" On oldii."

Metin

" Bak gecikmiş; kaç sene okula göndermemişsin ."

" Noolicek ben ne edecem şincik?

"Yok yarın sen gel biz kızını kayıt ederiz. Okul başlayınca onu yetiştirmeye çalışacağız. "

Diğeri ise cesaretlenmişti

" Benimde iki dene uşah vaaa.Bende gayıt ettiiiriii hemi ?"

" Tabikiii çok iyi olur .

" Uccret yoh demiii?"

"Yok tabiii."

Yanındakini dürterek

" Eyiymiş looo."

Muhtar hepsine yarın okulun boya badana işleri olacağını anlattı. Cazım a başlarında sen olacaksın" dedi.

" Mustaaa oğlum"

" Buyur muhtar emmi."

" Sende sobaları kurarsın; boyamaya da yardım edersin."

" Başım üstüne."

" Hele Baran.."

" Ne disen bi goşı yapariiiim emmi."

" Tamam sağolun, varolun. ilçeden gelecek odun,kömürleri yerleştirirsin.Bizim yaptığımız tezekleride hemi.

" Heee ..."

Akşamın karanlığı çökerken herkes evlerine dağılmıştı.Dila nın kafası hala yapacakları işlerle meşguldu.

Aslında öyle heyecanlıydı ki. İlk defa mesleğini icra etmeye başlayacaktı. Çocuklara eğitim vermek ,onları yetiştirmek... müthiş bir duygu olmalıydı ...

Ama öncelikle evet öncelikle giyimiyle ,davranışlarıyla, konuşmasıyla onlara hep örnek olmalıydı... Mehmet Hocası her zaman üstüne basa basa söylerdi bunu..

Sobanın üzerinde çayı demlenmişti .Bir bardak doldurup elindeki ders programlarının eksikleri var mı diye gözden geçirmeye başladı.Aklına takılanları kah Metin le kah hocasınla haberleşerek çözümlemeye çalışıyordu.

" Ahh ! okullar açılmadan tamirat işleri bir bitse ... ne iyi olacaktı."

Aklına Doğan geldi birdenbire. Ne güzel iletişim kuruvermişti köylülerle. Adını koyamadığı duyguların içine girmişti sanki. Aşk mıydı ? Yok... yok.. hay Allah sustu...Ama yüreği ...

tam tersini anlatıyordu.



NEŞE KIZILYAR



DEVAM EDECEK...