Keşke ve Belki

• 9 Şubat 2011 Çarşamba 12:24:45

Sonradan anladım ki,
zoruma giden şeyler sayesinde insanım..!

~İbrahim Tenekeci~

................................................................

Bir yerlerde okumuştum, keşkeler hep pişmanlık, belkilerse umut barındırırmış içinde. Keşkelerle dolu cümleleri sevmiyorum bu yüzden. İyi ki diyorum hep, iyi ki! Her ne olduysa, her ne yaptımsa iyi ki yapmışım. Eğer yapmasaydım belki ben, bu kadar ben olmazdım. Keşke karşıma çıkmasaydı diyemiyorum, belki karşıma çıkmasaydı, anlamlara anlamsızlık katamayacaktık…

‘Ben hiç hak etmedim ki böyle unutuluşu…’ diyor ya hani, ne tuhaf cümle aslında düşününce! Belki hak etmişimdir. Hem hak edilmez ki hak kazanılan bir şeydir. Demek ki kazanmışım! Kazanmışım! Hem ne diyor hani; ‘belki üstümüzden bir kuş geçer’… belki kanadına takılır sevinçlerim, başka ülkeleri, uzak yürekleri fetheder. Belki beni de bekleyen birileri vardır bilmediğim şehirlerde, belki bende onları özlerim, severim, anlaşılabilirim anlamsızlığımla anlam bulur anlam katarım anlamsızlara…

Belki gideceğim yerlerde, deniz kıyılarında, okyanus diplerinden firar etmiş, karaya vurmuş ‘deniz yıldızları’ vardır ve ben sadece bir tanesini elime alıp, yeniden fırlattığımda denize, o anda, tam o an da onun için hayatı değiştirebilirim, kurtarabilirim hayatını, hayallerini. Bir insan başkasının hayatını nasıl da değiştirebilir ufacık bir adımıyla, eminim! Birisi yaptıysa, bende yapabilirim!*

Belki söylediği her şeyi üzerime alınabilirim. O ölüm der, ben özlem anlayabilirim. O kim ve o der, ben kin ve öfke sanabilirim. O aşk der, ki demez, ben de demem, ama demezken demiş varsayıp şaşabilirim ve hep keşke der! Ben üzerime alınırım, ALINIRIM! Sonra belki demek istedi sayarım, avuturum saçma sapan ruhumun şüphelerini.

O’nun keşkeleri hep ümitsizlik doğurur ben belkilerin umuduna yaslarım kalbimi.
Belki bir şey olur ve güllük gülistanlık bir güne uyanırken gözlerimiz, yaşar gideriz!
Yaşar gideriz! ……….
ve kim bilir, kim bilebilir bunu….
BELKİ; yaşar gideriz…..

fulya/şubat2011

*(esinlenilmiş düş!)