BİR ANNENİN HİKÂYESİ-BÖLÜM 5

• 9 Ocak 2011 Pazar 23:10:32

Tek çare…
Ne yapmalı, söyle…
Hiç uyutmayacaksın, bebeni
Sürekli ağlamalı,
Ki, dolan hava tazyikle atsın ifrazatı.
Açılan delikten dışarı…
Gerisi bize ait,
Kalanı kuruturuz Allah’ın izniyle…
Büyük insan olsa deriz, derin derin nefes al diye
Amma bu bebe
Uyuyor gündüz gece…
Dedim ben nasıl ağlatırım, görüyorsunuz,
Bebem, hep gülmece…
Sen sordun, söyledim dedi sessizce…
Ağlamalıymışın… hem de biteviye
Yaslandım yoğun bakım önüne…
Dedim verin bebemi elime
Kurtaracam…
Nasıl da yorgun, nasıl da masum geldiydin
Elime.
Koca yatakta küçücük bebe…
Küçücük bedenine diren takmışlar
Pis su damlıyor, poşete
Serumlardan yüzüne ulaşamayacam nerdeyse…
Beni görmenin neşesiyle
Çırpınıyordu ellerin ayakların delice…
Daha anne bile demeye
Zamanın olmadıydı ne hazin…