Meçhule giden yol–4 Tesadüf

Dördüncü bölüm

İnternette ilk konuşmamızı 27 Ocak iki bin sekiz Pazar günü yapmıştık. İki gün tahminimden daha çabuk geçti.
Sabah dükkânı ben açtım. Öğleden sonra işi Gökhan’a devredip eve geldim. Önce kendime çay demledim. Artık bilgisayarın başına oturup beklemekten başka yapacak işim kalmadı. Bir gerçek daha var ki onu düşünmek bile istemiyorum.’Boşanma davası açtım yaklaşık altı aydır ayrı evlerde yaşıyoruz ‘derken niye içimi önleyemediğim bir sevinç kaplamıştı.
Nihayet nette bir kez daha buluştuk. Kamerayı önce Radife açtı. Yanılmamıştım karşımdaki kafenin önünde çarpıştığımız kadındı. Davetini kabul ettim benim kamera da açıldı. Önce hiçbir tepkide bulunmadı. Ama sonra birden gözleri kocaman, kocaman açıldı ve hızlı, hızlı konuşmaya başladı.
Radife:
_ Aman Allahım siz osunuz. Hani kafenin önündeki çarpıştığım adam. Ve de kitabını severek okuduğum adam.
Turgay:
_ Evet, benim yaa yanınızdaki kitabın yazarı. Ben size demiştim değil mi yeniden karşılaşalım diye? Sen ne demiştin belki neden olmasın.
Radife:
_ Ne diyebilirim ki haklısınız. Sizin istediğiniz oldu. Çok bekletmedim sizi. Alacağınız olsun. O gün bana gerçek kimliğinizi söylemediğiniz için kötü bir oyun oynadınız.
Turgay:
_ Yoo, niyetim sizi kandırmak falan değildi. Sadece karşımda gördüğüm güzellik karşısında elim ayağım birbirine karışmıştı. Yolculuğunuz nasıl geçti rahat bir yolculuk yapabildiniz mi?
Radife:
_ İzmir? Maalesef henüz gidemedim. İstanbul’dayım Biraz rahatsızlandım. Doktor hastane istirahat derken yeni, yeni ayağa kalkabiliyorum.
Turgay:
_ Ne oldu birdenbire size. Geçmiş olsun çok üzüldüm. Ama hala İstanbul’da olmanıza da sevinmedim diyemem. Doktorlar nasıl bir teşhis koydu?
Radife:
_ Bende kist var. Seninle konuştuğumuz günün akşamı gece yarısı hastaneye gittik iki ünite kan verdiler. Kanamam çoktu. Doktor ameliyat dedi. Bilmiyorum ne yapacağım.
Turgay:
_ İzmir’e gitmeden evvel sizinle ne zaman görüşebiliriz.
Radife:
_ Önümüzdeki Salı günü gideceğim. Annemle öyle karar aldık. Perşembe günü kontrolüm ver. Bu arada birkaç gün daha dinlenmiş olurum.
Turgay:
_ bu arada buluşmamız mümkün mü? Bencillik gibi görmezsen.
Radife:
_ Eğer bir aksilik olmazsa Pazar günü buluşalım ama saatini burada kararlaştırırız tamam mı?
Turgay:
_ tamam ben seni fazla tutmayayım sende biraz istirahat et.
Radife:
_ Haklısın hadi sana iyi geceler. Görüşmek üzere hoşça kal.
Turgay:
_ Sana da iyi geceler.
Msn mi kapattıktan sonra hala bu tesadüfün şokunu yaşıyordum. Uzun bir müddet boş gözlerle bilgisayarın ekranına öylece boş gözlerle baka kaldım. İçimden bir şey yazmak ta gelmiyordu. Bilgisayarı kapatıp yeniden televizyonu açtım rasgele bir kanaldan bir film seçip amaçsızca seyretmeye başladım. Ama aklım hala Radife’deydi. Sanki onu yıllardır tanıyordum hatta evimin bir köşesindeydi de ben göremiyordum. Ve o saklandığı köşeden çıkıp. ‘ Ben buradayım deyip bana elini uzatmıştı. Beni yakala bir daha da bırakma’ Merak etme Radife bunun adı yıldırım aşkıysa bir daha seni bırakmayacağım. Bedeli ne olursa olsun.


08.01.2011.Cumartesi Haznedar