aşk ve olması gerekeni çok güzel anlatmışsınız.Geçici hevesler herzaman olur yıkılmamak için kendini önemsemelisin...Selamlar

Yüreğin dert görmesin. ne güzel yazmışsın.
Yılkı atları koşuya durmamalı beyninde. Olabildiğince koşan sen olmalı ve ‘’yıkılmadım ayaktayım’’ dercesine, varlığını tescil ettirmelisin.
Kendinle dost olabilmen. evet güzeldir kendinle dost olabilmek, yalnızlık güzeldir. Çünkü düşündüğün biri yok kafanın içinde,
kafanı meşgul eden, elini ayağını titreten, gözünü karartıp dizinin dermanını kesen. yüreğini yakan biri olmuşsa, Seni yaratan, Allahına havale et. O bilir işini Ne ever Nede vaz geçer. Bir daha ardına dönüp bakma, yanan yüreğin kan ağlasada bile. Herkes yaptığından utansın. Derlerki çalma kapımı çalarlar kapını. Vede bekle gör. görelim mevlam neyler neylerse güzel eyler. Şükürler olsun Rabbime tertemiz melek gibi bir kalp verdiği için. Yalansız dolansız, vede Riyasıs, Her hücresi allah sevgisi ile dolu. Allah göstersin her kula doğru yolu. eğer yolu sapanlar varsa onlarıda ıslah eyleye diyorum...
Senin güzel yüreğini kutluyorum. Meleğim. ALLÂHA emanet edip. Sevgiler bırakıp gidiyorum...

Aşk;kişiyi en güçlü ve aynı zamanda en zayıf hissettiren bir duygudur.Bunun ölçüsü ise aşkın seviyesidir.Kişiyi buna göre yönlendirir.
Aşkta, koşulsuz teslimiyet söz konusudur.Hesapsız, kitapsızdır.Acıtır, yakar, kanatır, yaralar.Ancak, yanma; oksijenin bitişi ve kül haline gelme ile son bulur.Ve işte o zaman yanacak bir şey kalmamıştır ki yakan da olsun.Aşk son bulmuştur.Bitmiştir yürek yangınları.Aslında aşkın biteceği bilinir.Herhangi, sıradan, anlamsız bir nedeni olabileceği gibi, bazen alışkanlıklar bile aşkı bitirir.Zamanı geldiğinde o; sona eriş bahanesini de bulur ve biter.Bilirsiniz tüm bunları, bilirsiniz de bilmezden, anlamazdan gelirsiniz.İmkansızların peşinde, bazen de bir hayalin belki de bir umudun ardında koşar durursunuz.Ruhunuzun ve bedeniniz yaralar içinde de olsa , dikiş atılmamış bir yer kalmasa bile, savaştan bıkmamışsanız o malüm sona kendinizi hazırlarsınız.Oysa; o canda can olmuş ve onsuz bir yaşam düşünülemeyendi.Hüzünlerde bile mutluluk verendi.Deprasyonlara da girilse hayat onun hayatıydı.Kime ne.Ben; istediğin kadar vermesini de bilmelisin diyorum. Ve işte ister istemez bir sorgulama...Koşulsuzluklarda koşul gibi bir şey...Aşk, arada sıkışık. Yanma ve yakma yavaşlar.Belki de olmaz.Yakmıyor ve acıtmıyorsa da aşk olmaz.
Dün mazide kaldı.Gün bir gündür, o da bugündür denilerek aşkın tazeliğini ve devamlılığını koruması yönünde onu zedeleyecek tutum ve davranışlardan uzak tutmak gerek.Sevginin her kapıyı açan bir anahtar olduğu unutulmamalıdır.
Yaşam da sevince güzeldir.
Güzel ve anlamlı yazısı nedeniyle Sn.Şairi tebrik eder, saygılarımı sunarım.

Ask bence karsilikli deger var ise asktir.
Bana aciyi layik göreni ben sahsen kendim tanimam.
Zaten kendisi ile barisik olan olumsuzluk yaratmaya yatkin bir insan ile olan samimiyetini fazlaca sürdürmez.
Kendine dost olabilen baskasinin hafifligi ile yikilmaz.

Degmeyenler icin kendini yipratanlar acinacak hale düser kimse bosa gecen günleri geri getiremez insana.
Güzel bir yaziydi yüregine saglik

Sonsuz sevgimle

hicbitmez tarafından 1/2/2011 9:01:49 PM zamanında düzenlenmiştir.

Yılkı atları koşuya durmamalı beyninde. Olabildiğince koşan sen olmalı ve ‘’yıkılmadım ayaktayım’’ dercesine, varlığını tescil ettirmelisin.
Güzel bir yazı; fakat aşkın pençesine düşüpte dağıtmayan biri varmıdır acaba. Varsa da bu yazıyı okuduktan sonra silkinip kalkar inşallah.
Paylaşım için teşekkürler. Sevgimle...