B İ R C A N ' I M

• 21 Aralık 2010 Salı 16:10:51

BİRCAN’IM
Bir melek girdi hayatıma, kocaman ailesiyle. Adı gibi CAN!
BİRCAN İŞTE...
Neredeyse 20 yıldır kurumlarda ve kendi evimde, tek başımayım. Her tanıdığım insanın yaşam öyküsü: Filmlerde olur
böylesi, dedirtecek türden. O, öyküler gözlerde, suskun dudaklarda gizli. O gizlere, usulca giriveriyorum. Biriktiriyorum.
Çoğalıyoruz birlikte ve BİZ oluyoruz.
Tüm bakıcılarımı sevdim ben. Eksileri, artılarının çoğunu götürünceye dek, yolumuza devam ettik. Gerekli dönemeçlerde, bir başkasıyla sürdü yol.
Bircan’ım, şu anki yoldaşım. Tam gerekli bir zamanımda gelen meleğim. Artık hep onunla ve ailesiyle yürümek istiyorum, bundan sonraki yolumu. Çoğuyla da öyle istemiş, dilemiştik. Olamadı. Dost-arkadaş kalıyoruz, görüşüyoruz.
Hep dertleşiriz Bircan’ımla. Çoğu kez de, satıraralarından çıkartırız söylenecekleri. Birlikte ağlar, birlikte güleriz.
Evlilik dışı doğmuş Bircan ve annesi onu istememiş. Çöp poşetine koyup, 5. Kattan atmış aşağıya, kırk yıl önce. Yaşamış işte, çekeceği çile, göreceği gün varmış. Polisler bulmuş onu.
Tüm ayrıntıları bilmiyorum. Sorgulanmayı sevmediğim için, ben de çok sormam. Çok zor geçmiş yaşamı. Sokaklarda, ya da onun, bunun yanında. Amaan işte, geldik bu güne der, gözlerini silerek. 6 tane çocuğu var, Bircan’ım.
Hep yalnız büyüdüğü için, kocaman bir aile kuracağım diye, söz vermiş kendine, sözünü de tutmuş. İki kızı evlenmiş. Bir kızını gördüm. Erkek çocukların hepsini. Boy boy, 7-17 yaş arası. En küçüğüne, KARABÖCEĞİM diyorum.
Evde tatlı tatlı kavga ediyorlarmış. Nilgün abla, en çok beni seviyor diye. Eşi bile, Nilgün ablaya, bizden daha iyi bakıyorsun gibi sözlerle, şakadan kıskanıyormuş. Bir sorunum olduğunda, hepsi birden yardım ediyorlar.
O ailenin, bir parçası oldum. Artık benim de, kocaman bir ailem var. Ne güzel? İyi ki bu dönemimde, onlar var yanımda. Çok zor dönemlerimden birisi. Ve Bircan’ım beni ruhsal-bedensel güçlü tutmaya çalışıyor. Epey pozitif bir insanım. Ama yine de, Bircan’ımın desteği çok güzel. İki haftalığını ödeyemedim. Sakın üzülme, sorun yapma. Ben sana hep bakarım diyor.
Evet, Bircan bana çok güzel bakıyor. Beslenmeme dikkat ediyor. Otlar konusunda, harika bilgileri var. Hasta olmamayı, onun özel çaylarıyla başarıyorum. Bana makyajlar yapıyor. Saçlarımı uzatıyor. Yaza bomba gibi gireceksin diyor. Şimdiden, çok değiştiğimi söylüyor görenler.
Düşlerimiz var Bircan’la. Dükkan açacağız. Ben iyi satıcıyım. Vitrinde ben olacağım için, her yönden dış görünüşüme, özen göstereceğiz. Yabancı dillerimizi geliştireceğiz. İYİ Kİ VARSIN Diyor bana. Ama asıl, iyi ki o var şimdi yanımda.
Kocaman bir yürek, bir kucak sevgi Bircan’ım. Yaşam mücadelemde, benimle çırpınıyor. Hüznün, sıkıntın gözlerinden okunuyor, ne kadar Pollyanna’cılık oynasan da diyor. Onu çok seviyorum, tüm ailesini de.
Geçecek elbet bu zor günler. Ve ben onlara, çok daha iyi destek olacağım. İkimiz de, iyi yerlerde olacağız, tatlı Bircan’ım. Sadece ben değil. Sen de harika bir savaşımcısın ve bir sürü, becerilerin var. Hele, elele verdik mi? Kim tutar bizi? Şu kötü günlerimde, yanımdasın ya. İNSAN’sın ya. Çevremde koruyucu halkasınız ya. Bundan güzel ne olabilir? M U T L U Y U M.
Nilgün ACAR 20. 12. 2010 ALANYA-EVİM