HAYATA DAİR BİRAZ OLSUN DÜŞÜNEBİLMEK
Düşünmek, düşünebilmek hayata dair her şeyi...Sorgulayabilmek yaşadıklarımızı...Hiç bunu yapmayı denediniz mi?Y a da ne kadar sıklıkla bunu yapıyoruz? Kendi kendimize kaldığımızda düşünüyor muyuz? Yoksa sadece günü yaşayarak, anlık mutluluklara kanıp,sadece öylesine mi yaşıyoruz? Dün nasıldı, yarın ne olacak? Artık çoğumuz sadece bugünü yaşar olduk. Kimlerin kalbini kırdık, dün yanlış bir şey yaptık mı hayata veya kendimize dair? Yaşadıklarımız bize neler kazandırdı veya neler alıp götürdü bizden, kaç yanımız eksildi dünden bugüne yada yarına kaç yanımız arta kaldı? Biliyor muyuz? Her geçen gün daha da uzaklaşıyoruz kendimizden. Kendimizden uzaklaştıkça insanlardan da uzaklaştığımızın farkına varamıyoruz ne yazık ki. Çünkü insan olma özelliğimizi yitiriyoruz. İnsan olmak nedir? Yemek, içmek, konuşmak, eğlenmek midir sadece? Peki ya ceplerde tonlarca parası olup içkiye, eğlenmeye para harcarken; bir yudum ekmek bile bulayıp soğuktan donanlar onlar insan değil mi? Peki ya onlar ne? Sen sadece bugünü yaşayıp, hiçbir şeyi düşünmeden sorumsuzca davranırken o insanların neler yaşadıklarını düşünüyor musun? Boşver gitsin hayat işte akıp gidiyor, yaşa gününü eğlenmene bak, sadece kendini düşün, şu anın tadını çıkar. Nasıl bir bencillik bu ya? Tek misin ki bu hayatta? Hayat sadece bugünden mi ibaret? Ya başkaları için akıp gidivermiyorsa hayat? Sahte senaryolar yazıp kendimizce sahte roller oynuyoruz. Bazen biz bile kim olduğumuzu kavrayamıyoruz. Düşünmekten kaçıyoruz, düşünmek istemiyoruz. Oysa insanı diğer canlılardan ayırt eden tek özellik düşünebilmesi. Bunun bile değerini yitiriyoruz. Her şeyden önce kendi değerimizi yitirir olduk. Bu yaptıklarım bana mı ait ? Umurumuzda değil ki... Hayatı oyun haline çevirdik sadece oynuyoruz ama unutuyoruz ki hayatta her zaman mutlu senaryolar yok.