Bilmem ki niye kahroldum, döndüm bir deliye!Seçenekler

• 1 Aralık 2010 Çarşamba 11:08:02

Şimdi düşünmek için bir akıl gerek

Niye hissiyatım perişan ve gevrek, çetrefillik içinde kaimdir avare bellek

Ah sürgün yıllar, ne söylesem kar etmeyecek

Ruhumu titreten hırçın fırtınalar bilmem ki artık ne vakit hali dinecek

Ey badı sabah, ne zaman duyacaksın çığlıklarımı

Kalbimin ilmik ilmik dağlanan yanıklarını, nefesin şevksiz bizarlığını

Ömrün son durağına ramak kalmış naçarlığımı

Durma artık bir ses ver, umudun kalanıyla gönlümde aşkla yeşer

Kimlere sormadım, sinemde hazan hiç tükenmedi ki

Gönlümün ayaz duvarları hiç ısınmadı ki

Gözyaşlarım hakikatin sevdasıyla bir pişmanlık yaşamadı ki

Ne kaldı geriye müddeti nefesten arîleşen hiçliğimle, döndüm bir deliye

Ne hilalleşen karakaşların meftununda acizliğimi anarım

Ne tenselliğin dirliğinden ilzam olan heveslere dalar bir aşk yaşarım

Diyarların suskunluğunda gönlün makûs gözyaşlarını ararım

Sazımı çalarım, mızrabı hüzünle yüreklere hazin bir esin bırakırım

Ey hak, duy sesimi, gönlümün meşalesinden ayan olan hislerimi

Kalbimin inşiraha muhtaç olan hallerini ve dilimin edebi çaresizliğini

Şimdi divanındayım

Naçarlığın eşiğinde kalbi fakirliğimle bizarım aşkla yalnız seni anarım

Maksuda nail olmak için bilmem ki ne yaparım, gönlümü kime yaslarım

Bu manada ne düşlerin serencamında yaşarım

Ne hülya vahalarında sayıklarım, ne aşkın mahzunluğunda yüreğimi zevke adarım

Bir faniliğin meşkiyle ve ecrin ferahlığında umudun feyzine dalarım

Durmadan aşk için ağlarım, sevdanın rahlesinde sabahlara kadar sancılar yaşarım

Mustafa CİLASUN