ÖĞRETMEN ÖĞRETMEN OLUNCA

• 24 Kasım 2010 Çarşamba 13:12:09

Bu gün 24 Kasım Öğretmenler Günü. Bu vesileyle tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutluyorum. Keyfiyet, her zaman kemiyetten önemlidir dostlar. Bu ülkeye çok değil, ideal sahibi öğretmen lazımdır. Herkes öğretmen olabilir. Ancak, mesele ideal sahibi iyi bir öğretmen olabilmektir. Öğrencilerin gönüllerinde ve zihinlerinde iyi bir ad, güzel bir yad bırakabilmektir. Ehliyetli, dirayetli,liyakatlı, on parmağında on hüner olan, donanımlı ve performans sahibi öğrenciler yetiştirip bu vatana ve aziz millete sıradan değil, sıra dışı üstün hizmetler sunabilmektir.
Hz. İsa (as) da bir öğretmendi. Çarmıha gerilmeyi göze alarak yetiştirdiği 12 havarisiyle (öğretmeniyle) o kadar etki bıraktı ki, bu gün dünyanın yarıdan fazlası O’nun dininin temsilcisidir. Demek ki öğretmen öğretmen olunca mağarada dahi yetiştirdiği öğrenciler dünyayı şekillendirebiliyormuş.
Hz. Muhammed (sav) de bir öğretmendi. “Ben ancak bir muallim olarak gönderildim” diyordu. Tek başına ortaya çıkan bu insanlık ehramının zirvetaşı, gaye insan ve ufuk Peygamber, Rabbinden aldığı ilk “OKU!” mesajıyla, kaba saba, cahil cuhela bir toplumu kısa zamanda temelinden dönüştürüp, dünyaya örnek olan ve yön veren İslam medeniyetinin temellerini atabiliyordu. Medinede Mecid-i Nebevi’nin bir köşesine kurduğu Ashab-ı Suffa okulu ile,ilmin kapısı Hz. Ali gibi nice alimler, Ebu Hureyre gibi nice muhaddisler, Musab Bin Umeyr gibi nice öğretmenler yetiştirmişti. Uhut savaşına ben de gideceğim diye 9 yaşında beline taktığı kılıç kendinden büyük Said El-Hudri’ye Kainat Efendisi: “Ya Said! Biz savaşa gidiyoruz. Medinede korunmaya muhtaç yaşlılar var. Kadınlar var. Sen de dön onları koru” diyerek öğretmenlik formasyonunun en âlâ ve en muşahhas numunesini veriyordu.Demek ki, öğretmen öğretmen olunca, çöl ortasında ve hurma dallarının gölgesinde yetiştirdiği öğrencilerle dünyayı, bir başka dünyaya dönüştürebiliyordu.
Hoca Ahmet Yesevi de bir öğretmendi. Yeriştirdiği talebeleri olan Horasan Erenleri, bütün bir Anadolu’nun Türkleşmesi ve İslamlaşmasını sağlamışlardı. Mevlana’da bir öğretmendi. Ama O öyle bir evrensel öğretmendi ki, vefatından 800 yıl sonra, bir yılda Topkapı Sarayı’nı ziyaret eden insandan, daha fazla insanı, dünyanın her tarafından Konya’ya ve huzuruna bir günde toplayabiliyor ve İzzeddin Keykavus gibi cihan hükümdarı yetiştirebiliyordu. Hacı Bektaşi Veli de bir öğretmendi. Ama O, incinse de incinmeyen, eline, beline,diline sahip, ilim,irfan ve edep sahibi öğrenciler yetiştirmişti. Şeyh Edebali de bir öğretmendi. Ama O öyle bir öğretmendi ki, Cihan devletinin temellerini atan Osman Gazi gibi nice öğrenciler yetiştirmişti. Molla Gürani, Molla Hüsrev ve Akşemseddin de birer öğremen idiler. Onların elinde şekillenen ve eleğinden geçen Fatih, İstanbul gibi bir dünya şehrini fethedebilmişti. Öğretmeninin karşısında O’nun elleri titriyor ve surlardan içeri girerken kendisine çiçek sunan Bizans kızlarına: “Siz bu çiçekleri benim öğretmenime verin”diye Akşemseddin’i işaret ediyordu.
Molme de bir öğretmendi. Ama O yetiştirdiği öğrencisi Napolyon’nun yumruklarına hedef olmuştu. Çünkü O’nun ölçeği yanlıştı. Ölçek yanlış olunca, ölçümler de yanılmıştı. Buna karşı, Kemalpaşazade’nin yetiştirdiği Cihangir Yavuz, öğretmeninin atının ayağından sıçrayan çamuru şeref olarak addediyor ve ona saygı duyuyordu. İşte bu performansla 8 yılda Osmanlı coğrafyasına iki Osmanlı daha ilave edebiliyordu.
Öğretmen Ebussuud Kanuni’yi, Öğretmen Sadettin Efendi III. Mehmet’i, öğretmen Aziz Mahmut Hüdai de I. Ahmet gibi cihan hükümdarları yetiştirmişlerdi.
Kemal Bey de bir Matematik öğretmeniydi. Ama O, Mustafa Kemal gibi bir öğrenci yetiştirmişti ki, o öğrenci Çanakkale’de düşmanı durdurmakla kalmıyor, peşine taktığı bütün bir milletle, hileyle değil çileyle, cehaletle değil, ilim ve irfanla Türkiye Cumhuriyeti’ni kuruyor ve mensubu olduğu milletin Başöğretmeni oluyordu. Hedef olarak da muasır medeniyeti gösteriyordu.
Yıllarca bu milletin başına geçip onu idare ettiğini sanan liyakatsız, dirayetsiz, çapsız ve hicapsız, Rabbini ve haddini bilmeyen sözde devlet adamlarını yetiştirenler de birer öğretmendi. Ama O öğretmenler yetiştiremedikleri öğrencileri ile, muasır medeniyeti yakalamada bu millete yarım asırdan daha fazla zaman kaybettiriyorlardı. Bu büyük utanç ve vebal onların omuzlarında mahşere dek devam edecektir.
Öğretmen, o öğretmendir ki, yedi veren güller gibi vatan, bayrak kokan, ilim, irfan kokan, başarı ve performans kokan öğrenciler yetiştirerek koca bir milletin maküs talihini değiştirir. Bu ideal öğretmeni alkışlamak da, benim uçsuz bucaksız bir bahtiyarlığım olur. Selam olsun böylesi eli öpülecek öğretmenlere.