- 738 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Af(f)et Bizi Hocam!
Başlık olarak kocaman bir skandal yazmamak için kendimi her ne kadar zor tutsam da sanırım içerikte bunu sertçe aşılamayı düşüyorum…
Tarih 31 Ocak 2010… Haber bültenlerinde herkesi duygulandıran, seven-sevmeyen destekleyen-destek vermeyen herkesin bir nebze de olsa duygulandığı bir ölüm haberi vardı. Cumhuriyetin İlk Kadın Öğretmeni REFET ANGIN 95 yaşında hayata gözlerini yumdu. Buraya kadar bir sorun yoktu. Duyan duymayan herkes üzülmüştü.
Tarih 1 Şubat 2010… Bahsi geçen asırlık çınar ağacı niteliğindeki yaşayan miras Refet Angın’ın cenaze töreni vardı. Ama cenaze töreninde ufak bir detayla rezalet gözler önüne serildi. Angın’ın tabutu önüne konulan fotoğrafına Refet Angın yazılacağına Rafet Angın yazılmıştı!
Öğreten birinin öğretemediği bir şeyin başucuna konulması ne denli kızdırıcıdır. Öğrettiği milyonlarca şeyin yanında adının doğru yazılması bu kadar mı zordur? Yazanlar kör müydüler?
Kızmamın sebebi illâ ki Refet Hoca’nın adının yanlış yazılması veya Cumhuriyet falan değil; kızmamı gerektiren nokta bizler cansız değerleri saymayan toplumuz, kültürümüzü satacak kadar körelmişiz ( Öyle ki Osmanlı Sikkelerini Avrupa’ya Satmaktan Son Anda Dönmüştük ) Bari yaşayan mirasımıza bu saygısızlığı yapmasaydık…
Ölümünden birkaç gün önce rahatsızlığı had safhaya çıkan Angın’a mezarının nerede olmasını istediğini soran Ömer Balıbey’e cevaben Refet Hoca;
-O uzun hikâye. Eğitimde ne yapıyoruz onu söyle. Yanıtını vermişti.
O gün Ömer Balıbey de olmak üzere öğretmenler, öğrencileri, İstanbul Valisi Muammer Güler, İl Milli Eğitim Müdürü Muammer Yıldız, Milli Eğitim Bakanlığı Müsteşar Yardımcısı Saadettin Sabaz katıldı. Bu kadar saygın birinin bu kadar saygın kişiliklerin olduğu son gününde bu rezaletin yaşanması hangi yolda olduğumuzu önümüze sermektedir…
Eskileri eskiten eksilerin eksilmesi dileğiyle…
Yazım Tarihi: 2 Ocak 2010
YORUMLAR
Yani şaşırmadım hakikaten...
İnsanın onuruna, gururuna dahası yaşama hakkına saygı duyulmayan bir ülkede yaşıyoruz. İsme saygı duymak bunların yanında basit bir ayrıntı olarak kalıyor sadece.
Ben de tv de bir haber izlemiştim.
bir kamyon kaza yapıyor sürücü ağır yaralı. tesadüfen oradan geçmekte olan bir imam yaalı sürücüye ilk müdhaleyi yapıyor ama şu şeklde:)
dediklerimi tekrarla lütfen diyor
ve
Eşheduenlaailaheillah ve eşhedüenlemuhammedenabduhüveresulühü...
Tüm bu detayları gördükçe burası türkiye arkadaşım demekten başka söylenecek söz kalmıyor.
bir de 70 lik açası geliyor insanın.
şöyleeee naif bir sarhoşluk ve akabinde
-ne olacak bu türkiyenin hali....
Kutladım canım duyarlı yüreğini...
Bu arada ben de öğretmenim. ve değerli büyüğüm, saygın meslektaşım, yolumuza ışık tutan nadide insan Refet Angın'ı rahmetle anıyorum.
Mekanı cennet olsun