ÖĞRETMEN VE TOPLUM

• 29 Ekim 2010 Cuma 20:19:09

ÖĞRETMEN VE TOPLUM
Mesleklerin en kutsalı olarak bilinir öğretmenlik. Bu nedenledir ki bugüne kadar hep fedakarlık isteyen saygın bir meslek olarak bilindi. İnanıyorum ki bundan sonra da hiçbir maddi ve manevi baskıya boyun eğmeksizin hepimiz bu bilinçle bu mesleğin gönüllü birer neferi olmaya devam edeceğiz.
“Dünyanın her yanında öğretmenler, insan topluluğunun en fedakâr ve en değerli varlığıdır.” Ne var ki toplumumuzda bugün, mesleği icabı olsa gerek, en savunmasızıdır da aynı zamanda. Nerede bir aksaklık varsa sanık koltuğundaki bellidir. Çocuklarımızı arkamıza bakmadan teslim ettiğimiz öğretmenlerimiz nasıl olur da her durumda tek suçlu olur? Bir trafik kazası olur, vatandaşın suçlusu hazır: Öğretmen. Vatandaş yere tükürür ,suçlu öğretmen. Gençlerimiz sokakta sigara tüttüre tüttüre yürürken onları gören vatandaşın suçlusu yine öğretmen. Kuyumcu, manav, fırıncı… eksik tartar ; suçlumuz belli. Çocuk anne babasına saygısız davranır, saldırılacak kişi malumunuz. Bu kadar yükü deve kervanına yükleseniz sizi çöl ortasında bırakırdı, inanın; ama öğretmen, vicdanını duygusallığına siper etmiş o kahraman , yaşadığı her tür olumsuzluğa rağmen milletin yine önünde. Kimi zaman eleştiri oklarından ilk o nasiplense de…
Hemen her çağda saygın olan öğretmenlik mesleğinin saygınlığını gün geçtikçe kaybettiğine üzülerek şahit oluyoruz. Belki de çoğumuz yaşayarak…Unutmayalım ki “Toplumların düzeyi öğretmene verdiği değerle ölçülür.” Günümüzde her zaman her meselede öne atılan öğretmen iken madden ve manen sürekli yıpratılan neden öğretmen? Hemen her yıl düzenlenen değişik mili bayram etkinliklerinde, sıcak soğuk demeden polisimizin, denizcimizin, havacımızın, karacımızın, Yeşilaycımızın, Kızılaycımızın… özel tören ve kutlamalarında tüm yükü çeken öğretmenlerimiz değil midir? Bu zor ve gönüllülük isteyen insan eğitiminde tek fedakar öğretmen mi olmalıdır? Ülkemdeki bütün kusurları düzeltecek, ülkemin eğitim sorunuyla mücadele edecek sadece öğretmenler midir? Yıllardır devasa bir sorun olarak gittikçe de büyüyen bu meseleyle sadece öğretmen mi mücadele edecek? Bu soruların cevabını düşünürken kendinizi az da olsa sorumlu görmediyseniz yine öğretmen mi suçlu, o da taşın altında elini çekerse ne olur? Ama şu bir gerçek ki fedakarlık, milli ve devletsel konulara gelince öğretmenin olur, başarıda övünenler ise hepimizin malumu!

“Geleceğin güvencesi eğitime, eğitim de öğretmene dayalı” ise öğretmenlik mesleğine toplumdaki eski saygınlığı kazandırılmalıdır. Bu konuda hem topluma hem de değerli öğretmenlerimize görevler düşmektedir. Özeleştiriden kaçınmadan her iki taraf da boy aynasında kendilerine bakmalıdır. “Nerede hata yaptık?” diye sormadan, özeleştiri yapmadan bu işe başlamak kör kuyuya taş atmak olur.

Ünlü Diyojen şöyle der: “Yeryüzünde öğretmenlikten daha onurlu bir meslek tanımıyorum." Öğretmenlik eğer onurlu bir meslek idiyse kaybettirdiğimiz bu onurunu tekrar kazandırmak önce biz öğretmenlere , sonra da topluma düşer.