YÜREĞİM YANIYOR
Yüreğim yanıyor dostlar yüreğim,yüreğim yangın yeri ki her geçen gün alev topu büyümekte.Nereye kadar bu gidiş,bitmedimi akan kanlar,doymadımı kan emici vampirler.Hayır onları destekleyen,yada sesini çıkarmayan mihraklar sizede sıra gelecek.O yüreği yanık anaların,babaların ve şehitlerin temiz kanları sizleri boğacak ve kaçacak delik arayacaksınız.Allah doğruların ve vatan severlerin yanındadır.
Dostlar 10 Ekim Çarşamba günü Erzurum/Cumhuriyet Caddesinde Teröre Lanet Mitingi düzenlenecek,bütün DADAŞLARI ve Vatansever dostları bekliyoruz.Bu miting bölücülere,iç- dış hainlere karşı başkaldırıdır,bu vatanın geleceğinin ayak sesleri,Çanakkale ruhunun,Nenehatun torunlarının topyekün gür sesidir.Tüm dünya bunu şöyle bilsin ki Türkiye üzerine oynanan oyunlar,çirkin senaryolar Asil Türk Milletinin hamaset , basiret ,cesaret,dini ve milli duygularının yanında sabun köpüğü kalacaktır.Ancak duyarlı olması gerekenlar önlemleri çabucak alında artık akan kanlar dursun.
Bağrı yanık analarımız,babalarımız,yavuklularımızın ahları hiç kimseyi umdurmayacaktır.Şu anda Kadir gecesini idrak ettiğimiz şu saatlerde Yüce Mevlamdan dileğim şudur ki;Hainlerin,satılmışların,kansızların ve onların yardakçılarını Allahu Teala Kahr’u perişan eylesin.
Yeter artık çektiğimiz acılar,yeter artık şu güzel vatanın bağrında tepindiğiniz,ekmek yediğiniz çanağa tükürdüğünüz yeter.Ne olur kardeşlerim duyarsız kalmayalım,sustukça sıranın bize geleceğini unutmayalım.Bu bir bumerangtır.Ne diyor İstiklal Marşı şairi;
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, ’İki el bir baş içindir.’
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?
Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın?
Esbâbı elinden atarak ye’se yapıştın!
Karşında ziyâ yoksa, sağından, ya solundan
Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan.
Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!
Herkes gibi dünyâda henüz hakk-i hayâtın
Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?
Ye’s öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar;
Me’yûs olanın rûhunu, vicdânını bağlar
Lânetleme bir ukde-i hâtır ki: çözülmez...
En korkulu câni gibi ye’sin yüzü gülmez!
Mâdâm ki alçaklığı bir, ye’s ile sirkin;
Mâdâm ki ondan daha mel’un daha çirkin
Bir seyyie yoktur sana; ey unsur- îman,
Nevmid olarak rahmet-i mev’ûd-u Hudâ’dan,
Hüsrâna rıza verme... Çalış... Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!
Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş...
Sesler de: ’Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş! ’
Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından,
Tek kol da demiyor bir tarafından!
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
Feryâd ile kurtulması me’mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
’İş bitti... Sebâtın sonu yoktur! ’ deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye’se kapılma.
Bu şiirden sonra söyleyecek sözüm yoktur.Ancak bütün Vatansever kardeşlerimi,sağduyuya davet ederken,yapması gerekenleri yapmayanlarıda şapkalarını önlerine alıp düşünmelerini ve halkın yerine kendilerini koymalarını tavsiye edip Allah’a havale ediyorum.
Selam ve saygılarımla