Karşılık Beklemeden
O değil de;
Dün akşam saatlerinde bilgisayar başındayken bir deprem hissettim. Deprem yüreğimde mi oldu gerçekten mi oldu bilemedim.
Depremin yerini öğrenmek için, ’Son Haberler’e baktım, gerçekten deprem olmuş. Allah beterinden korusun...
O değil de;
Sayın Yazarım Saadettin Güven, ’Sevmiyorum Artık Seni İstanbul’ demiş.
İstanbul’un kulağına gider de incinir diye çok üzüldüm. ’Keşke sevmekten vazgeçmeseydi’ diye kahırlandım.
O değil de;
Düşündüm de; İstanbul’dan çok şey mi bekliyoruz acaba? Neden karşılık beklemeden sevemiyoruz ki? Büyük aşklar gibi, ’Ben severim ikimizin yerine’ diyemiyoruz!
Gerçekte İstanbul’u mu seviyoruz yoksa hayallerimizi mi?
O değil de;
Ne zaman İstanbul’u yaşasam kendimi şükrederken yakalıyorum. İstanbul’u yaşamak büyük nimet...
O değil de;
İstanbul söylenildiği gibi vefasız mı yoksa vefasız olan bizler miyiz? Bir türlü olduğu gibi kabul etmeyip hep kendi kalıplarımıza sığdırmaya çalıştığımız için...
O değil de;
İstanbul’un bize verilmiş bir sözü yok ki. Niyedir bu bitip tükenmek bilmeyen pazarlık çabalarımız....
O değil de;
İstanbul’un mermer taşları/başıma da konuyor, konuyor aman/martı kuşları/gözlerimden boşanır hicran yaşları/edalım/senin yüzünden bu halim
O değil de;
İyi bayramlar...
YORUMLAR
Sevdam bir sevda yarattı. İşte tamda İstanbul için söylenecek bir cümle.
Maviden, yeşilden... Biraz bahar yağmuru, biraz eylül bir sevda yarattı sevdan; ama zor, ama uzak ve bıçak yarası gibi ve yasak ve bir mucize İstanbul'u sevmek.
Uzaktan böyle görünür bize istanbul ziyaret edipte gidip bir daha gelmeyeceğim deyipte tekrar gidenler için böyle görünür.
Ama yine de vazgeçemeyiz ondan. Desekte Hastin nazlıdır Ankara Ahmet Arif'in dizelerindeki gibi...
Güzel bir yazıydı.Ne onunla, nede onsuz olunmuyor. Kalemninize sağlık
Esma KAHRAMAN
Cok güzeldi bu yazi.
Istanbul artik tasti binbir cesit insan ile.
Yine de Istanbul baska bir sehir herseyi ile.
Yüreginize saglik
Sevgilerimle
Esma KAHRAMAN
İstanbul söylenildiği gibi vefasız mı yoksa vefasız olan bizler miyiz? Bir türlü olduğu gibi kabul etmeyip hep kendi kalıplarımıza sığdırmaya çalıştığımız için...
Düşündüm de; İstanbul’dan çok şey mi bekliyoruz acaba? Neden karşılık beklemeden sevemiyoruz ki? Büyük aşklar gibi, ’Ben severim ikimizin yerine’ diyemiyoruz!
EVET BELKİ KENDİMİZE DÖNMELİ GERÇEKLERİMİZLE YÜZLEŞMELİ TEBRİKLEREDİYORUM HEYECANLI YAZARIMIZA