SELAM,
Hayat devam ediyor. Sensizde devam edeceğini söylemiştim. Ama bir yanım boş hala, sol yanımda kocaman bir yer boş…
Allah Hz. Âdemi yarattığında tek yaratmış ya. Kocaman bir yalnızlığı varmıştı âdeminde sol yanında. Canı sıkılırmıştı. Melekler bile dayanamamıştı Âdemin hallerine. Bilmediği bir boşluk, daha kendini çözememişken onun boşluğu oturmuş göğsünün tam ortasına. Daha acıyı tatmadan onsuzluğu tatmış. Daha onun varlığından bile haberi yokken ona âşık olmuş. Onun kokusunu, gülüşünü, ağlayışını gözlerini görmeden, tatmadan bilmeden özlemiş. Onun yokluğuyla yanmış, kavrulmuş.
Allah Hz. Havvayı yaratmış yanına. Âdem in diğer yarısını. Âdemden bir Âdem daha yaratmış. Âdem ona muhtaçmış, Havva Âdem e.ama daha çok Havva muhtaçmış onun sevgisine. Havva Âdemmiş. Artık ondan başkası olmayacakmış hayatında, acıtsada canını artık ondan kopamazmış.
Daha ilk karşılaştıklarında bilmişler birbirlerini. Hep tanıyorlarmıştı zaten. Âdem kendini bildiği gibi iyi biliyormuştu. Âdem in o kocaman boşluğu dolmuş bir anda. Havva nın gözlerindeymiş Âdem, taa içinde. Gözlerine bakınca kendini ruhunu görmüş.
Onların aşkı gibi… Bende seni tanıyorum. Daha senin var olduğunu bilmeden seni özlüyorum. Eminim bir yerlerde sende beni özlüyorsun. Kocaman boşluğunu nasıl dolduracağını bilmeden yaşıyorsun.
Âdem, Havvayı görünce anlamış, kâinatta hiçbir varlık tek yaratılmamış. Herkes tek başına bir yarımmış. Bir yerlerde eşleri varmış. Kiminin yanında, kiminin kilometrelerce uzağında, kimi eşini bulmuş, kimi öyle bir eşi olduğundan bile habersizmiş.
Ben biliyorum ve inanıyorum. Sende bil ve inan. En kısa zamanda diğer yarımı bulma umuduyla HOŞÇA KAL…
FUNDA