Günbegün Notlarım 142/...AŞKI KONUŞMAYI SEVİYORUM...

• 29 Eylül 2010 Çarşamba 10:15:16

---Aşka gittiğimde, ille bir şeyler olacak bana. İlle tılsımını bırakacak ruhuma. İlle canımı hoş tutacak büyüsü, havasıyla ve bitimsiz etkisiyle...

---Aşka merhaba dediğimde, gri renklerim kayboluyor etrafımdan. Hiç tanımadığım ve görmediğim bir desen kuşatıyor çemberimi. İyi ki aşk yaşıyorum o anlarda diyorum...

---Aşka gel beraber şuraya gidelim der demez, ona bir daha yetişemiyorum yahu. Yahu zamandan daha dört nala koşan bir kavram varsa, O DA AŞKtır...

---Aşka uykusuzluk haram. Gözler uyusa da, o tatlı sözleriyle kalpleri dürtmeye, ruhları okşamaya devam ediyor. AŞK KONUŞKAN BİN BİR İMGEDİR...

---Aşka dur diyemezsin. O bildiğini d-okumaktan sıkılmaz ki. O kafasına estiğini yerinde getirmekten şeytani ve meleksi duygular duyar. O A.Ş.K.

---Aşkla iyi anlaşıyorum. Birbirimizi gayet medeni şekilde dinliyoruz. Birbirimize her zorlukta destek çıkıyoruz. Birbirimiz için nefes alıp veriyoruz...

---Yorgunluğumu gideren tam tamına aşktır. Aşktır avuçlarımı sımsıkı tutan. Eylülde hışırdayan yapraklarıma gülümseyen ve bana iyi gelen AŞKtır arkadaş...

---Aşkla gidemediğim bir diyar yok. Ne zaman canımız sıkılsa, birbirimizin ellerinden tutup, kendimizi hemen atarız huzur duyacağımız memleketlere...

---Aşkı konuşmayı seviyorum. Ne kadar kafasını şişirsem, itiraz ettiği yok. Beni dinlemekten hoşnut aşk. AŞK KALBİMİ KOŞULSUZ SEVİYOR OLMALI...

---Her sabah güne çay içmekle başlarım. Çayın tutkunu olmuşum. Bende bir can gibi, onsuz midemi düşünmüyorum. Onsuz içeceklere yönelmiyorum ben...

---Takıntılarıma gün geçtikçe yeni artılar ekleniyor. Doğruya uzanmaya çalışırken, hataların ortasında buluyorum çaresizliğimi. Düzelmiyor bu yapı. Çaresizlik de benimle yolculuk ediyor...

---İki çizgi arasında sonsuz nokta var-mış. Bu sonsuz noktalardan kurtuluş yok mu? Noktasız bir dünyaya göç etmek istiyorum acilen. İmdattt!...

---Ruhumu ele geçiren yaratıklara seslenmek istiyorum: Lütfen boşuna çırpınmayın. Ben çok oldu kamyonlar devirdiğim! Boşuna heveslenmeyin üzerime...

---Neden mutmain olamıyoruz? Tatmak, ulaşmak istiyoruz canımızın çektiği her şeye? İflah olmaz özelliğimiz, ne vakit durulacak ve sakin olacak?..

---Yürümek gibisi yok. Nedir o saatlerce oturduğumuz, popumuzu sandalyelere yapıştırdığımız? Bir daha popomu oturmaktan, ter haline sokmayacağım:)..