Kelimelerin Kokusu/Ses Çağrışımları
Doğada bazı sesler vardır, insana oldukça haz veren, dinlendiren. Dağ başında, ay ışığında türkü söyleyen kitabesiz bir çeşmenin şırıltısı. Çağıl çağıl akan bir dere. Cıvıl cıvıl kuş sesleri , toprak kokusuna karışan yağmurun sesi…
Nedense, bunlara ilaveten, şiirin ayak seslerinden, billûr bakışlı bir perinin sesinden ve nefesinden de haz alırım ben. Kelimelerin usaresi , daha bir çarpıcı olur şiirde; belki de bu yüzden yüreğime bir emsalsiz hayal yansır iklimim güzelleşir. Hurufatla ayrı bir ünsiyet kurarım. Kelimeler, güzelliklere kapı aralayan birer peri suret olur.
Hayat, bu minval üzere devam ederken kelimeler kâh yağmur olur yağar, kâh gül olur açar. Sonra, bir gül mizaçlı gül emsalin hayali hem demim olur, gün onu solur, ay onu solur aydınlanır geceler… “Mehtap iri güller ve senin en güzel aksin.” Derken dilime bir şarkı takılır, “Yıldızlı semalardaki haşmet ne güzel şey/ Mehtaba dalıp yâr ile sohbet ne güzel şey.”
Gökyüzü serapa açıkken sevgi dolu gönüllere, yıldızlar selâma durur güllere. Bir gül de benim bahtıma düşer güller içinden ve beni mest eder ömrümün bidayetinden nihayetine… O sevgili ki adının bidayetinde gül, özü gül usaresi ; bir nişan u zişan gibi gönülde yaresi…
O gül bazen erguvanlarla özdeştir, bazen lâlelere eş… saçları geceye ilham, tebessümü güneşe. Neşe onun uhdesinde, hüzün benim yüreğimde demlenir. Ne hikmetse, o hep bizden kaçmayı yeğler, meçhul ve muhayyel iklimlerde gönül eğler. Ağyar ile güler eğlenir bize kaş dahi çatmaz! Bu yürek onu hayal etmeden atmaz… Nefesimin her katresinde burcu burcu tüten hasret gülüdür o. Ufkumu süsleyen sevda tülüdür o…
Adı şiirlerimde gizlidir kendi gizemli. Onun hasretiyle gönlüm elemli, gözlerim nemli. O, elifin endamı,sabahın serinliği ,denizlerin derinliğidir. Her renkte ondan bir iz bulurum. Onun haberi bile olmaz gözlerinde kaybolurum.
Isfahan’dan değil kudretten sürmesi. Ömre bedel bir gülümsemesi. Leylin leylası, gönlün hülyası.Bir kuru selamı gelse o gül emsalin ihya olurum. Gözlerimde renk, ruhumda ahenktir. Ahuları kıskandırır edası.Yaşadığı iklimlerin havasını değiştiren ceren, bir gül ki yediveren...
Kızılay, 19.09.2010 İ.K