Günbegün Notlarım 139/EDEBİYATLA EDEBİ EDEBİ YAZIŞIYORUM...

• 22 Eylül 2010 Çarşamba 09:48:31

---Uykusuzluk yüzünden beyin hücreleri bir bir ölüyor. Uykusuzluğa direnmekten, hal kalmıyor bedende. Yaşamak, boşuna güzel duruyor o raflarda...

---Bazen bazılarına gıcık olurum. Bir kaşık suda boğmak isterim eşek kadar olmuş bedenlerini. Bazen haddimi aşmak istiyorum, haklı adımlarımla...

---Edebiyatla edebi edebi yazışıyorum. Birbirimizi hiç üzmüyoruz. Dar alanlardaki geniş paslaşmalarla takdire şayan taktiklere imza atıyoruz birlikte...

---Küçükken(7 yaşımda ya varım, ya hiç yokum), bir fasulye tanesi büyüklüğünde her gün yumurtlayan bir tavuğa taş attım. Beynine isabet etti. Hemen öldü. Vicdanım hâlâ sızlıyor...

---Rahat olmalı insan. Sıkmamalı kemerlerini. Gevşetmeli sinirlerini arada bir. İkide bir kaç gramlık ettiğini hesaplamalı vicdanın iç sesinde...

---Sevgili(m) hadi dokun yakınlığıma. Serbest bırak kendini öz yurduma. Özüme karış tatlı sözlerinle. Şirin ve şiirsel halinle sardıkça sar beni kadınlığına...

---Sevgili(m) dürt beni, her dakika başı. Boş vakitler sağlama senin için yola çıkmış adımlarıma. Sokul boş bulduğun yamaçlarıma. Dağlarımı dümdüz et, yeşiline aşık olduğum ovalarına. Ve as beni, şelalelerden daha coşkulu gördüğüm saçlarına...

---Sevgili(m) her durumda çık karşıma. Kıyılarına topla mai dalgalarımı. Bir martı kanadının yumuşaklığında değ sularıma. İç beni yudumladığın su niyetine. Biç beni kışlarına...

---Sevgili(m) kalbime dört mevsim boyunca yağmur yağdır. Bırak ıslak kalsın öptüğün yerlerim. Nehirlerim seninle coşsun, seninle hayat bulsun şiirsel tanımlarım benim, olur mu?..

---Sevgili(m) topla zamanlarını güneşten önce sabahlarıma. Güneş yerine sen çık karşıla gözlerimi. Gökte beyaz beyaz asılı ay yerine, sen gülümse gecelerime. Sen, benleri çoğalt bizde, ikimizde gör gerçeği sevgili(m)...

---Sevgili(m) utanmadan konuş kelimelerimle. Cümlelerimi kısa tut uzun paragraflarında. Sonda özetleyeceğin parafı, başta dikte et dikkatime...

---Hadi Sevgili(m), yürü yollarımla. Kollarımla atıl hayata. Beni kendinle, düşlerinle götür gittiğin memlekete. Beni serinliğinle yoğur aşka...