Günbegün Notlarım 122/RAMAZAN VE BEREKETİ

• 27 Ağustos 2010 Cuma 15:00:47

.......................................

Sahura kalkamadım. Alarm da kurmuştuk, lakin uykuya yenik düştük. Bir sahura kalkamanın pişmanlığı var üzerimde şimdi. Buna rağmen ne susuz, ne de aç hissediyorum kendimi. Aksine kendimi zinde hissediyorum. Sanki az önce sofradan kalktım, sanki demin diclenin berrak suyundan likir likir su içtim. Sanki şuan midem ağzına kadar dolu...

Ramazan ve orucu, bereketli geçiyor bende. Hiç sıkılmıyorum. Ah vah çekmiyor dilim. Şükürle doluyum. Dualar eksik olmuyor kalbimden. Kalbim Razamanda dinleniyor adeta. Kanı organlara daha iyi pompa ediyor galiba. Bir kuş hafifliğindeyim. Hiç şikayetçi olmuyorum bir şeyden. Sabırla gündüzlerimi oruçla geçirmeye çalışıyorum. Bu hal beni ayakta tutuyor. Ramazanın nuru, ruhumu hapsediyor. Dayanma gücü, müthiş duygular uyandırıyor benliğimde...

Ramazan’ın getirdikleri öyle çok ki, öyle anlamlı ki, öyle nurlu ki, öyle temiz ki, öyle içten ki, öyle bizden ki...

Ramazan’ın canlara aşıladıkları kavramlar öyle büyük ki, öyle ulvi ki, öyle mukaddes ki, öyle Allah’a yakın adımlar ki, öyle sarhoş edici anlar ki, öyle yüce hisler ki...