KİM NE BİLEMEZSİN

• 15 Ağustos 2010 Pazar 11:36:49

Yıl bindokuzyüz doksan. Yaz dönemi merkezde bir ilkokulda müdürlük yapıyordum. Yaz olduğu için okulda resmi yazışmaların dışında yoğunluk yoktu.

Bazen okulda ufak tefek işlerle uğraşıyor, bazen de Milli Eğitim Müdürlüğüne gider, resmi işlerimizi takip ederdim. Müdür yardımcısı Zekai Bey kalırdı okulda. Genellikle. Rahmetli Yaşar Efendi ile bazen oturur, sohbet ederdik. Maneviyattan bahseder iç çekerdik. Okulda bu yönüyle anlayan tek kişiydi Yaşar Efendi. Türk kahvesini de çok güzel yapardı. Bir gün yine Yaşar Efendi bana müdürüm bak şu YOLA seni çarşıya götürür dedi. Ben eeeee dedim. Devam etti: Bu YOL gibi gönülleri bağlayan yollar vardır dedi. Ben biraz dalga geçer gibi birazda mizahi bir şekilde oda asfalt mı,diyerek gülüştük. İkindi sıralarıydı. Ben evime bisiklet ile gelir, bisikletle giderdim. Yine bisiklete binip gitmek üzere çıktım, Sakarya Caddesine çıkıp oradan vitrinleri, seyrede seyrede giderdim. Yine aynı şekilde çıktım caddeye, sağ taraftan usul usul bisikletimle yürüyordum. Caddeden her gün kirli saçlı, kirli yapılı bir kadın gelirdi. Rutin olarak hep caddenin bana göre sağından gelirdi. Uzun boylu, İnce yapılı, narin mi ,narin bir kadın, ama uzun saçları birbirine dolanmış, kir pas içinde. Darmadağınık, Uzunca deri bir pardösü giyerdi. Yaz kış. Sağ ve sol onu hiç ilgilendirmez hep yere bakarak yürürdü.

Hafifçe yağmur çiseliyordu. Baktım karşımdan yüz metre kadar ilerden yine bana doğru geliyordu. Görünce içimden: Şu kadın yüzünü saçını başını yıkasa da kirli gezmese diye geçirdim . Birbirimize doğru geldiğimiz için çabuk kapandı, aramızda ki mesafe. Yanından geçmek üzereydim ki! ENSEME ÖYLE BİR TOKAT YEDİM Kİ HALA ACISI DURUYOR DESEM YALAN OLMAZ.

Döndüm baktım, oda bana bakıyor hafifçe ince nazik bir şekilde gülümsüyordu. Bende yüzüm buruşuktu ama gülümsemeye çalıştım. Ensesi yanan ne kadar gülümseyebilirse. O yoluna ben yoluma yürüdük. Yaşar efendinin gönülden gönül’e giden asfalt yolu, bu kadına kadar benim içimden geçirdiğimi iletti de, benim mi haberim yoktu diye düşündüm.

Bu olaydan sonra hep söylerim gönülden gönüle yol vardır görülmez. Eğer ensenize tokat yemeyecekseniz içinizden geçenleri bilenler vardır. Bilesiniz.
=================================AR====================================