ADAMDAN SAYILDIĞIM GÜN
İnsan kendisini nasıl anlatır, ne söyler kendisi için bilmem ki…
Anadolu köylerinde yaşama tutunma şansı bulan bir çocuk da benim işte.
Rahmetli anam ölenler de dahil tüm çocuklarının doğduğu saati, günü, ayı ve yılı hatta dakikayı bile hatırlarken benimkini bilmiyordu. Mevsim olarak hatırladığı ise arpaların biçildiği zamandı tarih. Bolluk dönemiydi, sen çok kısmetlisin derdi, Haziran ayıymış galiba, arpa biçiyorlarmış, sancısı başlamış, zaten kırkına merdiven dayamış olduğundan hamile olduğunu bile bir süre kimseye söylememiş, gel zaman git zaman doğum anı gelip çatınca, keyfinin kaçtığını ve eve gitmesi gerektiğini söylemiş babama o da tamam git demiş. Benim babam çok çok iyi niyetli bir insandı ve anamın doğum sancısı çektiğinin farkına bile varmamış. Büyük abim hepimizden daha akıllı yani olup bitenin her zaman farkında olan biri olduğundan anamı takip etmiş.
Henüz evin önüne gelmişken anacığım içeriye girecek zaman bulamamış ve olduğu yere çöküp kalmış, o meyanda abim yetişmiş. Köy yeri işte bu gibi hallerde komşu kadınlar yardımcı olurlarmış hastalara, benim dünyaya gelişimde böyle.
İlkokul çağım gelmişti, o zamanlar Köy Muhtarı yanına bir de Aza alır ev ev dolaşarak okul çağı gelen çocukların tespitini yapar ve Kaymakamlığa bildirirmiş. Aynı tespit benim içinde yapıldı elbette. Okula kayıt zamanı geldiğinde Nüfus kâğıdımı istemişler babamdan yok demiş, itiraz etse nüfusa geç yazdırmaktan belki de ceza yiyecek.
Apar topar ilçeye gidip beni ve küçük ağabeyimi nüfusa kaydettirmiş, akşama elinde çok yapraklı üzerinde ay-yıldız resmi bulunan iki adet nüfus cüzdanıyla geldi ve bizlere sadece uzaktan gösterdi. Ne de olsa bu defterler için ilçeye gitmişti, gözü gibi saklayacaktı elbette. Bizler nasıl olsa gözünün önündeydik. Doğum tarihim sadece resmi bir evrak doldururken aklıma geldi yıllar yılı, hiç kutlamadım, bundan sonra da kutlamaya niyetim yok. Durum şu ki tam olarak bilinemeyen bir tarihi kutlamaya da gerek yok gibi geliyor bana.
Şimdi düşünüyorum da, nüfusa tescili benimle birlikte yapılan ağabeyimin doğum tarihi, günü gününe kayıtlanmış, anam öyle söylerdi. Belli ki benim doğum tarihim tam olarak bilinmediğinden, nüfus memuru tescil için müracaat edilen tarihi doğduğum gün olarak yazıvermişti…15 Ağustos 1960…Yani bu gün benim nüfusa tescil ettirilip adamdan sayıldığım gün…:-)
Her Şeye Rağmen Yaşamak Çok Güzel, Eğer Mutluluk Bakış Açısıysa, Sahip Olduklarımla Çok Mutluyum...
Hatice AK
YORUMLAR
Bizler için geçmişin önemi azldı sanırım...Yaşayacağımız günlerin iyi olması önemli
''Önemli olan yaşadığımız günlerin iyi olmasında değil,yaşamaya mecbur olduğumuz günleri iyi yaşamaktır''
Kimimizin doğımu sarı ineğin doğumu ile eşleştirilir,kimimizin bir kış günü diye anılaır...ama doğmışuz yaşıyoruz
Kutlarım saygılar dost.
hayatın bütün kaypaklığına karşı gardınızı alabiliyorsanız ve içten bir gülümseyişle gidebiliyorsanız acının üzerine, tam bir ikizler burcusunuz...başlarken bile, ikilemde başlamışsınız hayata...güçlü olan kazanmış, yolun nerede başlayacağına kendiniz karar vermişsiniz...ne güzel...saygılarımla...
ne fark eder
ha tahta kerevete kadar sabredememiş eişkte dünyaya gelmiş
ha bir tahta leğeene düşerekne kafasını çarptığından dolayı hayatı ciddiye almamış olmak
sonuçta var olmak
çığlığını bırakmak dünyaya
sonra...,
sonrasındakiler yaşananlardı
asla kader denmeyecek kadar gerçek
doğum günün kutlu olsun o zaman...
1960 ha...bayağı eski bir tarih
yarım asırlık dostluk ha...
sevgiler saygılar
O zamanlar öyleymiş Sevgili Hatice. İnsanlara kimlik lazım olmazsa hiç nüfusa gidip kayıt yaptırmayacaklarmış.
Ama yiene teselli olunacak bir taraf var. İyi ki muhtar ev ev dolaşmış da az çok okuma şansına erişmişsiniz. Her şeyden önce sağlık. Geçmiş geçmişte kaldı. Güzel bir anlatım kutlarım... Sevgilerimle....
Olsun!..Yaşıyorsunuz ya...Bu bile yeterli.Doğum gününüz kutlu olsun!..Sağlık-sıhhat-mutluluk ve başarı dolu nice güzel ve bereketli yıllara kavuşmanız dileği ile sevdiklerinizle birlikte.İyi ki varsınız .İyi ki aramızdasınız.Bu bize yetiyor...selamlar...Sevgi ve saygılarımla.
haticeak
Saygılarımla.