Günbegün Notlarım 114/Ruh Hal'imden Esintiler
......................................
Ruh halim dingin bu aralar.
Bu aralar canım hem birçok şey yapmak, hem de herkesten ve her şeyden kendini gizlenmek istiyor.
Bilmem ki neden böylesi durumlara yakalanıyorum?
Bilmem ki niçin pusulamı şaşırıyorum ikide bir?
Bilmem ki nasıl uçsuz bucaksız uçurumlara bile bile düşüyorum?
Bilmem ki niye kendime gelemiyorum bir türlü? Bilmem ki nedir ellerini üzerimden çekmeyen uzantılar?
Bu yaz mevsimi yeterince sıcak.
Etkisinden olabilir mi yukarıda soruyla sıraladığım cümleler?
Bilmem...
Bildiğim, sus pus havaları solumak için can atıyorum.
Sessizliğe gömülüp, suskunluklarda şiirler kaleme almak istiyorum.
Hiç yazılmamış dizeleri dizmek beyaz defterlere, hiç söylenmemiş sözleri sarf etmek inziva kokan dağlarıma, hiç ağza alınmamış küfürleri etmek gölgeme, hiç akla gelmeyen maceraları yaşamak adımlarımla...
Ama olmuyor.
Ama gece oldu mu, fikirlerim değişiyor.
Geceleyin hayallerine daldığım düşler, sabah olunca yerini başka bir ben’e bırakıyor...
Bu çıkmaz sokaklardan, bu girdaplarda dolaşmaktan, ansızın yön değiştiren düşüncelerden bıkma noktasındayım...
Bindiğim gemiye kaptan olmak, çocukluğuma dönmek, dokunduğum ağaca sahip olmak, gittiği şehri sahiplenmek, gördüğüm rüyayı gerçekleştirmek istiyorum artık...
Artık iki kere ikinin dört ettiğini tüm sayılarıma öğretmek ve uygulamalı olarak göstermek istiyorum...
Artık doğru dürüst yollarda karşıki kıyılarıma ulaşmak istiyorum...
Artık ne dediğimi, ne yaptığımı hakkıyla bilmek istiyorum...
Artık, artıklar(ım)dan kurtulmak ve bir an önce özüme kavuşmak istiyorum imrendiğim kişiler gibi...
....................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
10 Ağustos 2010,,,13.04
Mardin
YORUMLAR
Sen biraz karışmışsın kendine,
kendine dolanmışsın Sevgili meselci...
Ve bu inan iyidir...
Doğru yoldasın...
İçin rahat olsun.
Birkaç kola ayrılan ve dar yollarda azar azar hız alamadan, yatağını genişletemeden akan suların, tek kolda yoğunlaşıp akmak istiyor. Kendine doyup, çoğalarak... Ve tüm bu soruların da azlıkların... Doğru olan da işte bu yolda bu soruları soruyor olman kendine, bu yoldaki farkındalığın... Zamanın hem güçlü, hem de kararlı olmanı gerektiren sürecindesin...
İçini rahat tutarak ve insan, yaşam sevginle, ırmağın olacaksın...
Yalnız dediğim gibi, güçlü olmak zorluklarla başetmenle ilgili, ancak bunu yenmen de kendine huzuru veren bir yolla, yine kendinle ve insanlarla barışık olarak yola devam edip vazgeçmemenle...
Senin adına şimdiden bunu başaracağına inanarak -tabi ki zamanla olacak bu- yüreğini tebrik ediyorum...
Hayırlı olacak çünkü güzel sevgi işli bir kalbin var.
Kendin olma yolunda, yolun açık olsun...
Ki dostlarının olduğunu daima bil...
Saygımla, sevgilerle kal...
meselci
EYVALLAH EZGİ...
ruhuma iyi geldi
içten satırların.
saygımla...