Hiçlikte Savrulan Bir Yelkenliydim

• 18 Temmuz 2010 Pazar 09:42:48

Sevmek alışkanlıksa, bu o sevgiye yapılmış en büyük hakarettir
Yaşam denilen o uçsuz bucaksız denizdeyim ve rüzgarlar arıyordum kendimce…
Rotam düşüncelerimden ibaretti. Savrulup gidiyordum dalga boyunca. Yelkenli devrilene dek verilen tüm savaş, bir hayale çizilen huzur dolu limana ulaşmak içindi. Lakin bu hayale ulaşmak pek mümkün değildi. Hayal düşünceler toplamı ise düşünceler neyin toplamıydı?
Bütün bu karmaşık sorular içindeyken bir limana rastladım. Şöyle bir görelim dedim önce. Sonra ziyaretler artmaya başladı. Kendimi bütünüyle verip; o tuhaf olan albeniye kaptırmış ve limanın üzerindeki egemenliğimi sürdürebileceğimi sanıyordum. Bir sabah uyanıp; yaşadığım mekânın değişmiş olduğunu fark ettim. Ah o liman ki, benim küçücük yelkenlimin zamanla hiç hissettirmeden demir atmasına neden olmuştu. O limanda yaşıyordum. Fırtınalara da alışmak zorundaydım bitmek bilmeyen yağmurlara da… Yelkenlimin üzerine şimşekler çakıyordu. Her gün baştan aşağıya tamir etmeme ve sapasağlam bırakmama rağmen daha çok yara alıyordu. Farklı limanlara uyanan ben artık kımıldayamıyor donup kalıyordum. Sevdiğim o limanın dalgalarının kıyıya vuruş sessine, rüzgârının nefesine toprağının kokusuna alıştım. Hayatımda çok fazla yer edindiği için demir alıp gidemedim.
Aslında güzel gibi görünen ama en tehlikeli alışkanlıktı yaşadığım. Dünya düzeninin devamlı değiştiğini; güneş’in bir var, bir yok olduğunu ve değişimin sürekli olduğunu bildiğim halde bunu reddediyorum. Tüm bu değişime ayak uyduramayan, bir tek alışkanlıklarımdı. Acı çeksem de o limanda kalmak istiyordum. Yeni limanı tanımak, hissetmek zor geliyordu. Bir süre sonra gözüme eskisi kadar çekici gelmeyecektin ama seni özleyeceğim çünkü bir tek alışkanlıklar direnmede. Değişimle kaybettiğim derin, büyük boşluklarla yaşıyorum hayatı ya da yaşadığımı sanıyorum.
Hayat denizinde bir yelkenliyiz belki ama rüzgârı da biziz aslında… Onu yönlendirmek, açık denizlere yol almak ve gittiğimiz her limandan haz duymak da bizim elimizde. Yelkenliyi bir süre sonra batırır alışkanlıklar. Siz sığ sularda ilerlediğinizi düşündüğünüzde derinlerde batarsınız gereksiz yüklerinizle. Derinlerde yol almak için hem rüzgarı doğru kullanmalı hem de alışkanlıkları yelkenliden atmalıyız