Sen kal aşk , ben gidiyorum.

• 8 Temmuz 2010 Perşembe 23:09:41

hayrettin taylan

Gelseydin “ben “ olmazdı aşka …
-Düşler çelim çelim gülüne sözleniyor.Kitap okuduğun günlerin mürekkep kokusu yayılıyor sevdaya.Kavruk umutlar yanıyor yüreğinin tanıdığım ilgilerinde.

-Anıların kıyılarında özlem kumlarına adını yazdım göz yaşların akıp sildi.
- Kendine çekilmiş yalnızlığın fotoğrafında kendimi sende buldum.
-Sarılmaya başladığım baş başaların en başında unuttum gidişini.

-Yokluğunun yarattığı hezeyanlarda sen yanım çürüyor.Varlığın çoğullarıma oğullanırken beni de alıp gitti.

Yok ile var arasında sende yoktum. Yaşanmışlığın tozlu Araflarında beni cennetinden kendi ellerinle attın.
- Ben Adem değildim ,üstelik aşkımıza gönderilen kutsi sahifeler de yoktu.
- Şeytanlar ders vermedi arzular yokuşumda. Öylesine bir kaybın ayıbında
can kırıklarım arttı.
-
- Yaralar ve aşklar azabında imtihana tabi tutuldum.Cehennem ateşini kendisi yakan günahkar gördün mü hiç ? İşte benim ben… yanıyorum sana.

Satıra sığmayan sözlerin sisli katarlarını özlem silicinde son halin sığmadı sevdaya.
- Bitmeyen sana geldim.Dünümde dönen dünyanın uydusu da yok. Ay ile ayşem arasında geçiyor gecelerim.
- Senin olmadığın gezegenlerde genetik değişim geçiren sevdalara açılmak için huzur arıyorum
Ki huzur insan en büyük mayası, sen yoksan, gelmeyeceksen hangi aşk gölüne mayamı atıp önce aşk sonra huzura ermiş olacağım.

En renkli matemlerin matematiksel işleminde hangi seni çarpmalıyım ,hangi seni benden çıkarmalıyım, hangi sevgini ömrüme bölüp elde kalan el güzelleriyle günümü gün etmeyi sağlamalıyım.
- Söyle hangi işlem , hangi işaret, hangi doğru , hangi açı, hangi bilinmeyen denklemler bana denk.
-
... Mutsuz ile umutsuz eken köylü bir şairin nadasa bırakılan yüreğinde hangi aşk filizi yetişir.
- Elveda diyen sendin. Gitme diyemeyecek kadar aslalarım yoktu ,can kırıklarının üstüne tırla geçmiştim. Üstelik hafızasını kaybeden anların çoğullarında şeytanla arzu şarabı içiyorduk.
- Ten ile tin hiç kardeş olur mu ki ? Bilinmezliğin giyotin ağzı kadar keskin bir karışıktım.
- Sen kal aşk,ben giderim dedin. Keşke aşkı alıp gitseydin. Sen gittin;ama aşk daha bebekti .Tutku sütünden daha kesmemiştin. Sevgi memelerine alışmıştı. Her gece öyle uyuturdun sol omzumun sol atışları eşliğinde.
- Daha büyümedi ki bir ömre, daha bir karnesi bile yoktu.
- Sen kal aşk ben giderim benden …


Uğurlar ola , derin yaralar. Kabuk bağlanmayı öğrendiniz. Yeniden yaralayacak bir yarin uçurumuna kurdum hülyalarımı.

“yar fidelerim “ büyür yaram ile yaranım arasında. Yarın aşk çınarı olmaya çok yarın.
Bir yarım yok diye, bir yarim yok diye sahipsiz değil sevda okyanusum
- Ben hep sevdim,ben sevme ermişiyim ;ama .. en çok seni sevdim

Vuslata eren buluşmayı bilen yıldızların geceleriyle öpüştüm ay ile ayşem şahit….
- Yordamsız ,kifayetsiz bir anın kafiyesiz şiirinde yalnız geliş imgesi üstüne kurulu bir manzume gibi akıyorsun.

Oysa sen ezbere bildiğim bir marş gibi dörtlük dörtlüktün, dört dörtlüktün.
- Serbest şiir gibi yaşayan, ezberlenmeyen, uslanmayan, kendine bir türlü gelemeyen benim
- Sen kal aşk , ben gidiyorum.