Cüssesinde Yüreği Kaybolanlara İnat

• 3 Temmuz 2010 Cumartesi 13:13:30

İnsanlar tanıdım; İnacı maske yapmışlardı olmayan yüreklerine, günahın doruğuna tırmanıp...

İnsanlar tanıdım; Sayısız ezber felsefeyi kalkan etmişlerdi olmayan kimliklerine ve asıllarını yaşatırken filozofların, küçülmüşlerdi bir damla misali okyanuslarda...

O insanlar ki; Korkmaya başlamışlardı kapağını zorlayan "yürek" cesetlerinin çığlıklarından, gömdükleri iblisin kuyusunda...

Bakamıyorlardı kan kokan ellerine...
Cüsselerinde kaybolan yüreklerinin yetmezliğiyle titriyordu gözbebekleri...

Lanetlenmiş varlıklarının avazına tıkanmıştı şimdi, sayılarını unuttukları sevgililerin kulakları ...yıllarca yalan aşk sözcükleri duymaktan paslanan...

Aynaya baktım...

...ve bir kez daha selam verdim erdemli yaşamaya!
Güneşe bakabilmenin onurunu yaşadım bir kez daha, saklandıkça onlar ölü ruhlar mezarlığına...
Yalanı kurşunladım çılgınca kahkahalarla !
Azabına mahkum ettim Dünya cehenneminin, ar etmeyip yeminden sözünden kaçanları !
Dili Allah’a dönükken şeytanla sevişenleri vurdum şakağından korkusuz ! titremedi ellerim...

...ve;

Erkekçe sevebilmenin de "yürek" gerektirdiğine inandım bin kez daha !

Doğruldum sendeletip düşürdükleri çukurdan
...ve yaşamaya başladım yeniden masmavi...
unutmuştum...

GÜLÜMSEDİM yeniden !