Belki Sen..

• 2 Haziran 2010 Çarşamba 20:35:32

Belki Sen ..

Belki sen...
Utangac gecenin seyrinde....
Vakitli vakitsiz düŞler kurmaktasin...
Ve belki umudun sonsuz güzelliklerini koynuna sarmalamaktasin...
Ben halen isyansi bir düŞün diger yüzünde; olacagim
yani yüreginde;
yani düŞlerinde;
yani maviye benzer gülümseyiŞlerinde...

ilk seni gördüm yeŞilin gökyüzüyle selamlaŞtigi cografyada; etrafini saran kimligi belirsiz ciceklerden sadece biriydim, öylesine garip ve öylesine suskun bir hal almaktaydi gözlerim, ben oturtugun evin her hangi bir yerinde kirmizi,mavi yada rengi soluk bir bitki tanesi iken ne sen bunun farkindaydin nede gülen gözlerin; farkli bir dilin sonsuz hecesinde kahverengi duvarlarin solgun gündüzünde buluyorum seni; yitik bir adresssin cogu zaman ve ben halen gülen gözlerinin daldigi yerdeyim; hani diyorum ciksan diŞari; yürüsen Şöylesine bir kac adim; karŞina cikan ciceklerden her hangi birine dalsa gözlerin, havada ucuŞan kuŞlarin seslerine aldirmadan türkünü söylemeye baŞlasan; icinde özlemler hasretler barindiran;
Yagmur taneleri öylesine serilmiŞken yorgun sokaklarina; binlerce metre uzaginda seninle AYIN gülümseyen yüzünü selamlamanin ifade edilmesi guc bir romanin son sayfasi olduguna inandiriyorum kendimi;
Bu gece öylesina bir geceydi her siradan insan icin;
öyleki bu gece öylesine siradan bir geceydi; gündüzünde günün bir resmin renga renk civiltisiyla uyandi yüregim,kirpiklerin halen birakildigi gibi nostaljik bir antik kenti andirmakta; öylesine imkansiz bir sehri izlemenin ne denli umut dolu olduugunu bilirmisin? bilmen yada bilmemen gereken aslina baktigimizda onca sey var; bu gece seni daha bir farkli arzuluyorum, gözlerinde volkanik bir sicak, dudaklarinda tarifsiz bir kuzey sogugu...

Seni sevmenin tadini yeni yeni aliyorum; üstelik tum dunya güzelliklerini sende bulmaya basliyorum; ADINI sevda koya bilmek icin oldukca ugrasiyorum hesaplasmaya geciyorum bedenimle; ve icimdeki ayri benle; Adını sen koyuyorum biriken bahar aksamlarinda icimi kabartan öykünün...

Biraz sadece yazmak istedigimi düsünüyorum bu gece ve yarin yada bir kac gün sadece kendimle konusmali icimdeki senle yüzlesmeliyim; bu yüzden en sevdigim dostumla baŞ baŞayim; Dostumun ADI öyküdür, menekŞeli sabahlari, yagmurlu kaldirimlari, agaclarin yapraklari,güvercinlerin kanadini yaziyorum; bilmeni mutlak isterimki sevgili.... her yaŞayan yaŞamayan varligi sözellestirdigimde benzetiŞlerimde beliren gülen yüz senden baŞkasida diildir; demiyor diilim diyorum elbette hani bir kac yil önce olsaydi yada hani diyorum kücük bir bebek ola bilseydin bulsaydim seni issiz duvar dibinde; kimseciklerin göremedigi bir sicaklikla sarip yalnizliklarimla hesaplastigim evime getirseydim seni, önce bariŞi sonrasinda sevdalari anlatsaydim sana ve buyümeliydin mutlak yavaŞ ritimlerle; gün geldiginde yillarca seve bilmenin mutlulugu ile sali verseyim seni güzelim baharlara... yada bir kuŞ ola bilmeni isterdim konmani pencereme, yorgun gözlerimde uyuman gerekli...
Seni ifade ede bilmek oldukca zorunlu zorunsuz firtinalar yaratmakta; bilirmisin sevmek emekdir; emekse gözlerind ebuldugum iŞigin kendisidir;
Evet sevgili; uzakkken bedenin bedenimden; sana dair büyüyen sevdami anlatmak istiyorum sana; ve gelmeni istiyorum ilik bir yaz aksami düŞlerime; parmak uclarina kelepcelenmek,dalgin bedeninde uyumak istiyorum..

Devrim dokdere