SEN NE DERSİN BU İŞE ?

• 29 Mayıs 2010 Cumartesi 00:08:04

Tam gözümü açtım,sen kayboldun ne olduğu belirsizlere.nasıl ,nasıl bin parçaya bölüp gittin iliklerimi?

Gör bak şimdi uzaktan bakan gözlerinde ışıyamıyorum

Boynum bükük , ruhum yokluğundan aciz,sesim ise suspus bir nihavent çalmakta

Oy başıma gelen ,nasıl geçirdin o ilmeği boynuma,hiç düşünmedin mi ,sensizliğin kör griliğinde kaybolduğumu.

Nasıl çektin onca kadersiz sevgileri tek başına,beni neden bundan mahrum ettin,bende olsaydım yanıbaşında ,sessiz bir kumru gibi ürkek ama sende

Nasıl içine hapsettin tümden karartıları,mum ışımasında yansıyan sancılı başımı öne düşürüşümü görmezmisin,hissetmezmisin yüreğimin incecik telaşlarındaki mahpusluğu

Başını taşlara neden vurursun,neden soldurursun gönülleri,neden aradığının içinde olduğunu düşünmesin

Nedenlerimin nedenleri yok,hep nedensiz,düşüncelerim,sevmelerim,küsüşlerim,küstürüşlerim

Neden sarartırsın gümüşten çiçekleri,neden saçının karasına gizlersin sevgileri

Neden sarmaş dolaşsın ölümün buz tutmuş yüzüne bakarken ,gülümser gözlerindeki yeşil halkaların

Ahh yar ,ah gülüm ,ah bebeğim

Özlemlerim olmaz olası sancımışlığımdan,özlemlerim bebek ağlayışındaki mor menekşe boncuklardan dökülen yaşlardan


Hangi ateşi almaya geldin inceden inceye, lavanta kokusundaki mor halkalara tutunmuş ,sümbüllerimi soluyor duvarların

İnanmak öyle zorki ,ne başı belli ne belirsizliği ,nede vakitsiz bilmeceleri

Kanat mı takmış minnacık güvercin ,savruluşları hangi miladın öncesinedir

Nasılda kaygıyla havalanıyor sema ya,açılmış begonyanın bir avuç toprağını savuruyor rast gele makama

Nasıl nasıl karardı bak sinemin ince yolları,öbek öbek oldu sevdamın son katarları

Nasıl çöktü içime acının tüm ağırlığı ,

Durdurak bilmeyen ayrılığın yaktığı ağıtlar

Sardı öyle bir sardı ki tümden acılar,zindan köşeleri bile feryad edip kaçtı uzaklaşan topraklarıyla

Ne karaymış ne başa belaymış inanışlar,yanışlarım ,prangalara bağlanışım

Gülüm dokunmaktan beter yalvarışlar,

Yalvarışlarım sana değil ,sessizliğine,sessiz kalıp bekleyişine,en çokta benden gitmeyişine

Dokunamayan tüm uğraşların telaşeliklerinde ki umutsuzlukları kaldırıp atıyorum,bedenimi üç uçurumdan itiyorum ,iliklerimi parça parça edip kazdığım kuyuya gömüyorum

Bir bakarsında köre döner en asi, başın eğmeze zorbalıklar,korkak bakar nazarlar ,ağlar durmadan demler,demlerdeki hıçkıran sözler,sözlerdeki sen ,sen ve yine sen hep sen ,daima sen

Bir bak içine ne var orda..bir sen birde bakışları hüzün dolu bir kucak kelebek,mavi mavi astarsız üşüyorlar

Bir bağla, bağlanmış ,tümden papatyalara sarılmış ellerindeki toz bulutları,kah uçuyor ,kah savuruyor kendininde bilmediği gülüşleri