KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1175 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Kangren Olmuş Yarınlar
Susuz kalmış topraklar gibiydim sensiz. Düşler ülkesinin sürgünü...
Sonu gelmeyen bir işkence bu yaşanılan.Dur durak bilmeden uygulanan bir işkence!
Oysa masallarımız vardı bizim. Kahramanlarının tamamına sen ve ben diyebildiğimiz. Bizim yazdığımız masallar vardı!
Kötü sonu hayal etmezdik biz , kötü de olsa ; bir gün her şey değişecek derdik! Maviden alırdık gücümüzü ya da biz çok güçlüydük de ; ortak bir noktamız olsun daha çok bağlanalım derdik…
Mavi’yi seçtik!
Karayazı dedikleri bu mudur?
Elimize bir fırça alsak ve bütün siyahları maviye boyasak, sonunda sen ve ben kalsak!
İmkansız mı dedin?
Hayır hayır , imkansız değil isterlerse en ince uçlu fırçayı versinler bize , sen yorulsan da ben durmam , boyamaya devam ederim!
Ne kadar çabuk biterse , o kadar çabuk kavuşacağım sana!
Yoruldun mu , buraya kadar mı diyorsun? Bütün bu hata silsilesine bir parça daha mı ekleyeceksin… Günün içindeki maviyi görmeye hasret kalmayı mı istiyorsun?
Sakın “pes” deme!
Böyleymiş kader deyip de susma! Kader değil bu , bu senin seçimin… Sen ne kadar güçlü olursan , ne kadar dayanırsan o kadar çabuk gelecek mutlu son!
Sen ve ben…
Bak ne de güzel duruyor yan yana! Sonunda biz oluyorlar… Gerçi bizim için ortak kelime , bir bütün olmamızı sağlayan tek kelime , mavi…
Sen ve ben mavinin en güzel tonu olacağız bu masalın sonunda!
Korkma… Bir gün bitecek her şey ve mavi olacak tüm zaman!
Sürgünlüğümde bir çok işkence yaşadım , saçlarıma aklar düştü , çizgi çizgi oldu yüzüm! Ellerimde nasırlar…
Aslında bunlar acıya ne kadar dayanabildiğimin de bir göstergesi…
Fakat tüm yaşanılana rağmen , bir tek senden gelene dayanamıyorum… Saplanan onca hançere rağmen ayağa kalkıyorum da , sen yakınca canımı ; yığılıp kalıyorum!
Ben hiç kabullenemedim yaşanılanı!Çok şey söyledim de , bir tek tümceyi bile anlamadın.
Bu nedenledir ki mavilerin hepsi küskün sana! Bu nedenledir koyuya çalması , mavinin…
Gök kubbe de rengini değiştirdi görüyor musun? Senin bu düşüncelerin yüzünden , her yere gözyaşını döküyor! Kızıp , öfkesini boşaltıyor koca şehrin , kör sokaklarına!
Artık yazacağım her cümle ; kangren olmuş yarınlar taşır… Hani bana neden yazmıyorsun , neden susuyordun diyordun ya… İşte bu yüzden…
Yeni bir fırtına kopacak , bilinmeyen dağların ardında… Bütün şehri talan edecek , ardında saklı hüzünleriyle. Bunun nedenini bir tek sen bileceksin!
Sonrasında avuçlarında hep pişmanlıklar birikmiş olacak! Susacaksın ve nehirler taşacak gözlerinden! Bütün nergisler isyan edecek , matem çökecek kuşluk vakti , harabe şehrine!
Bir hatadır , maviye sıkılan kurşun ve aynı hatalar tekrarlanmamalı…
/Şimdi ; kendi içimdeki mezara gömülme vaktidir!/
Mavigölge................Ser-can SARACA
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.
