DİYARBAKIR’DA YAS VAR

• 20 Mayıs 2010 Perşembe 22:41:00

Diyarbakır günlerdir ah vah çekiyor.Bu manzara beni öyle düşündürüyor ki anlam veremiyorum.Bu halk bu kadar birbirine duygusal bağlarla bağlı,dertleriyle hemhal olup sevinç ve mutluluğunu paylaşabiliyorken,nasıl da suni gündemlerle birbirine düşmanmış gibi gösteriliyor hayret ediyorum.
Adınızın gibi emin olarak aşağıdaki röportajı okuyabilirsiniz;
Herkese aynı soruyu soruyorum;
- Bu Zonguldak faciasında ölen insanlar için ne düşünüyorsunuz?Bu dert nasıl ifade edilebilir? “Bir dokun bin ah işit” misali çok dertli cevaplar aldım.

Ehmed Amca:Vah mala mıné(derli bir hali ifade eden klişe cümle)

Allah yakınlarına sabır ve selamet versin,milletimizin başı sağ olsun,elden ne gelir, keşke imkanımız olsaydı da taziyelerimizi bildirebilseydik.Beraber olup, acılarını paylaşıp ,beraber ağlayıp teselli olabilseydik,ama ne çare!...Allah mağfiret etsin.

Heci Hesen Efendi.Heré léméné(derli bir hali ifade eden klişe cümle).

Yeğenim bu memleketin doğusu batısı kuzeyi güneyi var mı?günlerdir bu dertli haberleri dinleye dinleye kahr olduk, bir yandan Yüce Allah’a dua ederken diğer yanda acımız tazeleniyordu neticede “emri hak” vacip oldu ve cesetlerine ulaşıldı. Bütün Türkiye ağlasa geri gelemezler,artık beraber ağlayıp beraber şükür etme zamanıdır.Yığılıp düşmenin kimseye faydası yok,Ruhları şad olsun.

Abdurrahman Şah:Heyvah lımén(derli bir hali ifade eden klişe cümle).

Evladım ben inanıyorum ki tüm Türkiye Zonguldak’a ağlıyor,yardımcı olmaya hazır,ama ne çare “ölü ile ölünmez,giden geri gelmez”,her ne kadar teselli versek de ,ağlamak, bağırıp çağırıp bir derece efkar dağıtmak kadar normal bir şey yok,çünkü musibet ağırdır.bin kilometre uzakta biz bu derece etkileniyorsak televizyon haberleri karşısında ağlıyorsak elbette ki akrabalarına hemşerilerine daha ağır gelir,Baki Allah,O’na her hal-u karda şükürler olsun.demekten başka elimizden ne gelir.

Fatma Nene:Eyvah heyvah:(derli bir hali ifade eden klişe cümle).

Bari Te’ala sabır ve selamet versin.musibet ağır,keşke Zonguldaklı vatandaşlarımız ne kadar üzüldüğümüzü bilselerdi,belki bir derce acıları hafifleyebilirdi,rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu ve arkadaşlarına az mı ağladık,bir biriz beraberiz,acımız bir, kederimiz bir, sevinç ve kıvancımız birdir.Ruhları şad olsun,Allah yakınlarına sabrı cemil nasip etsin.

Sacide Yenge: Allah sabır ve selamet versin(Türkçe bilen bir anne)

Evladım 50 yıldır bu memlekete dua ediyorum,bu milletin huzur ve refahı için beş vakitten sonra el açıp Allaha yalvarıyoruz,Habere konu olan her musibet için üzülüp acı çektik, ama bazı olayların acısı daha yüksek Çetinkaya mağazalarını ateşe verdikleri zaman,Madımakta insanlar yakılırken az mı ağladık işte bu hadise de böyle ağır bir hadise El hükmu lillah neticede dönüş O’nadır,hayata kalmanın da ölümden kalır yanı yok ya ,o kadar dertli hadiseler var ki hangi birisini düşünsek, hangi derde ağlasak bilmem ki?Allah
Sabır versin, göçenlere mağfiret dilerim.

Gülcan Hanım:Biz Allah içiniz ve O’na döneceğiz(Türkçe bilen genç bir anne,eşim)

Efendim dertli dünyadır, bu hayatın sıkıntıları çoktur,ancak beterin beteri var hangi birimizin kimi ölmemiş ki ama bazen böyle namuslu vatandaşlarımızın alın teri için mücadele eden bu onurlu insanların helal lokma uğruna bin bir ıkıntı çekerek ölmesine insan gerçekten fevk el ade insan üzülüyor.Şehit mi arıyorsunuz işte şehitler.Allah onların yüzü suyu hürmetine kalanlara sabır selamet ve huzur versin.Barış ve huzur nasip etsin,evlatlarını korusun.

Evet dostlar sanmayınız ki benim röportajım altı kişiyle konuşmamdan ibarettir,bir çok yerde mevzu açılanınca Diyarbakır insanının gerçekten yastaymış gibi bu musibeti detr edindiğini gördüm ve bu röportajı yapma ihtiyacını hissettim.

Allah biliyor ki ağlamadığım gün üzerimden geçmemiştir.İmkanım olsa taziyelerine gider dert ortakları olurum,dua eder, kendilerine fatiha okur mağfiret dilerim.Daha fazlasını ne diyeyim Allah gönlümü biliyor ya!….

Hepinizi Allaha emanet eder,sabır ve metanet dilerim.
Eyüphan KAYA