Günbegün Notlarım 72/ ÇAPALAMAK...
............................................
Bugün bizim ilçedeki evin bahçesindeki ağaçlarının diplerini çabaladım...
Çapaladıkça güç kazandım, çapaladıkça ter attım, çapaladıkça kendime geldim...
Uzun zaman olmuştu, elime kürek filan almayalı. Başlarda biraz yorgun düştüm. Ancak dediğim gibi toprakla bütünleşmeye doğru gittikçe, üzerimdeki yorgunluk kaybolup gitti...
Çalışmak çok güzeldi. Benim için büyük bir değişiklik oldu. Hayatın bildik işlerden uzaklaştım bir nebze olsun. bir nefes huzur buldum bahçede...
Günlerimin birbirine benzemesinden nefret ederim. Zaten iki günü aynı geçen, ziyandadır. Bunu söyleyen Hz. Muhammed. Ne güzel söylemiş...
...........................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
14 Mayıs 2010,,,10.34
Kerboran