AÇ KAPINI GELEN BENİM

• 8 Mayıs 2010 Cumartesi 04:42:51

AÇ KAPINI GELEN BENİM

kapıyı açık bırak, kapama yüzüme,
sığınacak başka limanım yok
sen yalnız bir yabancı
ben yanlış bir tanıdık
kapama az biraz bekle
olur da yorgun düşersem senin yokluğundan
olur da unutmak için yardım ararsam
çaresizlik içinde kapına gelirsem son çare
ne olur kapatma yüzüme
senin kadar dik duramıyorum bu hayatta
senin kadar meydan okuyamıyorum
sende yalnızlığın verdiği dirayet
bende sensizliğin verdiği hezimet var
sen uzun yollara alışıksın
benim yollarımsa hep kestirme
şimdi en dik yoldayım , en keskin virajda
kapama kapını uçurumlara düşmeme izin verme
belki de korkuyorsun tek başına yaşamanın verdiği gücü yitireceğinden
kendi kabuğunda bana da yer açmaktan
sırtını dayamaktan ben yerine biz demekten korkuyorsun
ben ise hep dayanmışım birilerine
ve en son sende yitirmişim benliğimi
herkesi ve her şeyi hiçe sayarak “sen” demişim
sen olmuşum
sen ise unutturmaya çalıştın kendini bana hasret bırakarak
bahane ettim sensizliği, yıkılmak için bahane ettim
yıkıldım ve geldim
hadi aç kapını yorgunum
sensiz zor zamanlar vardı, zor anlar
yine de bıkmadım, unutmadım, unutmaya çalışmadım
korkma iki bedende sen oluruz
yıkmam senin yalnızlık saltanatını
yaşama gücüne güç katarım demiyorum
ama bekli de hiç olmadığı kadar, hiç tatmadığın duygularla
riyasız , yalansız severim seni
hem de hiç sevilmeyi beklemeden
hadi aç kapını kapama
ben kan ter içinde ama avuçları bembeyaz umutlarla geldim ...

Beğen