ASLINDA..

• 7 Mayıs 2010 Cuma 07:36:19

ASLINDA…
Aslında diye başlayan cümlelerde çoğu zaman ötekileştirme temayülü, benimki doğru seninki yanlış anlayışı görülür. Bazen niyet okuyuculuğu, bazen de pişmanlık.
Elazığlı öğretmen arkadaşıma muziplik olsun diye takılmak amacıyla Kürt müsün? Sorusunu sorduğumda bana verdiği cevap çok manidardı.’’kürdüm hem de aleviyim’’.şaşırmıştım, zira mezhebini sormamıştım. Verdiği cevabın altında çok farklı bir ruh hali vardı. Adeta bir haykırıştı. Neyi haykırmak istiyordu? Konuştukça dertli olduğunu anlamaya başladım.’’hocam hiç sormayın.’’diyerek sözlerine başladı.’’Bulunduğumuz ortamlarda bizimle ilgili hep aslında ile başlayan cümleler kurularak hedef haline getirilmek isteniyoruz. Herkes bizi düzeltme gayretinde. Sanki kendileri doğrucu Süleyman bizler hep eğri. Hakkımızda aslındacı mantıkla konuşanlar; çok çalışkansınız, iyisiniz, dürüstsünüz, kimseye zarar vermezsiniz… Şeklinde uzayıp giden övgülerle dolu cümleleri söyledikten sonra şu cem evleri nedir? Camide ibadetlerinizi yapsanız, namaz kılsanız olmaz mı? Sünni geleneğine tabi olsanız ne güzel olurdu. Onlar gibi davransanız doğru olmaz mı? Saz çalıp semah yapmak nedir? Nevinden hizaya sokma cümleleri. Zaten beni farklı kılan alevi geleneğim. Bunu anlamak isteyen yok. Doğru onlar ya! Bizi doğruya çağırıyorlar.’’ Aslında ile başlayan cümlelerde maalesef çoğu zaman böyle bir taraf var. Alevi vatandaşlarımız ile ilgili bu tespitlere katılırsınız veya katılmazsınız orasına karışmam. İfade etmek istediğim doğrunun her zaman biz, yanlışın hep başkaları olduğu anlayışıdır. Hep birilerine nizam verme derdindeyiz. Herkesin bize benzemesi doğru olandır anlayışındayız. Benleştirme, farklılıklara tahammül edememe, tekdüze bir insan görüntüsü oluşturma gayretindeyiz.
Aslında diye başlayan cümlelerde bazen de niyet okuyuculuğu vardır. Düşüncelerinizi söylersiniz veya söylemezsiniz. Fikirlerinizle ilgili hiç de alakası olmayan tahlillerde bulunulur. Size ait olmayan cümleler üzerine çıkarımlarda bulunduktan sonra bir de sizi mahkûm ederler. Kendileri çalıp kendileri söylerler. İstediği gibi giyinen bir yurttaşımıza aslında sen kanunlarımıza karşı çıkmak istediğin için böyle giyindin, ülkemizde demokrasinin egemen olması için haklı eleştirilerini yapan düşünen insanımıza karşı sen vatan hainisin yaftalaması şeklinde içi boş beylik laflar. Aslında sen bunu söylemek istedin, şunu anlatmak istedin nevinden uzayıp giden cümleler.
Aslında diye başlayan cümlelerde birde pişmanlık ve özür ifade eden bir taraf vardır. Özür dilerim, aslında böyle söylemek istememiştim, böyle yapmak istememiştim. Sen beni yanlış anladın. Ne olursun beni affet. Şeklinde uzayıp giden cümlelerde vardır. Genelde birbirini seven, birbirini kırmak istemeyen insanlar arasındaki konuşma tarzında bu tür diyaloglar görülür.
Aslında toplum olarak birbirimizi sevmeyi unuttuk. Hep gol atma peşindeyiz. Karşımızdaki rakip, yenmeliyiz. Birbirimizi iki rakip takımın oyuncuları gibi görmekteyiz. Yeneceğiz veya yenileceğiz. Başka seçenek yok. Birimiz kaybedecek birimiz kazanacağız. Biz hep yarışacağız, hiç barışamayacağız. Çünkü düşüncelerimiz böyle koşullanmış. Bu mantıkla gidersek; diğerini anlama, yardımcı olma, bir başkasının sorununu çözme ve yardımlaşma gibi yüce duygularımızı tamamen kaybedeceğiz.
Alsında diye başlamayacak cümleler kurma temennisi ile vesselam…
Ayhan GÜNAY