- 834 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
“UĞUR ÖLMÜŞ” DEDİ BABAM
Çok mektup yazardım eskiden.Postane postane dolaşırdım.Çok gözledim ,omzuna çapraz astığı eski deri çantayı ve içindeki onca haber,selam ve hatırayı alelacele adımlarla dolaştırırken yollarda, aklından türlü sorular geçiren postacıların yollarını.Her sabah “Bugün mektup gelir mi?”diye kutsal menkıbem edindim uyanmayı.Gece yarıları oturup mürekkebe dökerdim içimde sızlayanı.
Özledim,özlenmeler diledim hasretini çektiğim tarafından.Ve geçmek bilmez zamanların ölçüsü bildim kopardığım takvim yapraklarını.Yırttığım sayfalar arttıkça vuslatı yakın sandım mektuplara.
Gelmedi hiç…
Ne mektup…
Ne de kimse…
……..
Babam bir gün “Uğur ölmüş” deyiverdi,dilinin ucundan kelimeler süklüm püklüm dökülüverdi üzerime.Kalktım silkeledim kelimelerini babamın.Değişiverir belki verdiği haber, diye…Olmadı.Devam ediyordu babam; “Kansermiş …Allah rahmet eylesin…”
Küçükken saksağanların haber getirdiğini söylerlerdi.Saksağan görmek için çok uğraşırdım.Şimdi gördüğüm son saksağandan alıyorum hıncımı.Uzun süre açmadım telefonları.Posta kutuma bakmadım ,e-maillerime… Dünyayla irtibatı kopardım bir süre…
……..
Uzun ince parmakları vardı,siğilli elleri.Kurbağaları çok severdi bir de yağmurda dolaşmayı.Ev ekonomisi dersini,matematiği,müziği..Küçük bir mikroskobu vardı lam ve lamelleri..Deneyler yapar kayıtlar tutardı..Merakları vardı ve çok fazla kitapları…Kırmızı bir bisikletle giderdik okula,selesine ben otururdum.Her sabah sızlanmadan gelir beni evden alırdı.Kahvaltı faslımı beklerdi salonda sessiz sakin.
Maddi durumları hiç iyi değildi ama babası onun okumasını hep istedi...Cilt cilt ansiklopedileri ve okul için gerekli daha neler neleri?...
Sesini hatırlıyorum..Saçlarını uzattığın o ilk gençlik yıllarını.Susarak konuşmalarımızı.
“Uğur ölmüş!”
Niye bu kadar rahat söyledi ki bu cümleciği?İki kelimeden ve onca yıldan oluşan keskin kelimeleri…Uğur…Tanıdığım en güzel ve en özel insan…Ve ölüm…Ne kadar ciddi bir itham?
Hepimiz ölümü tadacağız…
Hepimiz tadacağız ölümü…
Ölümü hepimiz tadacağız…
Nasılsın Uğur?
Hep dua edeceğim sana , iyi olasın, huzur bulasın diye.
Ve beklemeyeceğim artık eskisi kadar sabırsız , postacıları ,açmayacağım telefonları..Verilen haberler artık hep acı…
Ve babam hala telefonun ucunda…Diyor hala…”Uğur ölmüş…”
Allah… rahmet… eylesin …U…Ğ…U…R…Ruhuna hediye olsun Fatiha…
YORUMLAR
Fani dünyada olmamis ama bakisinde olmasi dilegi ile baslamak istiyorum yazima.
okudukca birseyler dügümlendi bogazima, zaten doluyum tasmamak adina yalpaladigim her hareketim sel ile dönsede bana barajlar kurmak gerek derdi dedem en saglamindan, barajlar...
Eskilere kaydi aklim birden
hani dedigin gibi günlerce beklenirdi iki satir mektubun yolu hasretle
insanlarda beklerdi ama sabir ve hürmetle, yazilanda az di ama degiyordu okuyunca insanin en ince hücresine.
Simdi;
simdi ise hersey bir TIK ötede, insanlar tembel, birbirinden alakayi kesme yöününde arayis icinde,
ha bende kestimm ama benimle alakayi kesenleri...(bu baska mesele)
KIrginim herseye güzel insan
insanlara kizginim, arabalara, ucaklara, gemilere...küsgünüm...
Annemi istiyorum, yaya yorularak gidip yine dedemin elini öpmeyi özlüyorum...
Bir bilsen güzel insan bu dünyada bir UGUR ölmemis, umut da ölmüs pesi sira...
mahpeyker
haklısın galiba teknoloji arkadaşlık kavramını değiştirdi artık.eskiden iki satır mektup yazılır, iki kelime konuşulurdu.şimdi el yazımızı ve sesimizi bile paylaşamıyoruz dostlarımızla.kendimizden eksiltmeyecek kadar seviyoruz insanları.nedir bu elektronik perde insanlarla aramızda?hatırlamıyorum en son kime oturmaya gittim?hangi arkadaşıma telefon ettim?en son nezaman mektup yazacak kadar birine önem verdim,zamanımı onun için postaneye gidecek kadar harcadım?
küskün olmak acıtmasın yüreğini şairem.kıran bir dünyada yaşıyoruz, doğru.ama işte sırf bu yüzden kırılganlıklarımızı törpülemeliyiz.sırf bu sebep yaşama azmimizi perçinlemeli kardeşim.
seni anlıyorumhep yarım kalmış biri olarak hayatta seni çok iyi anlıyorum hatta...
umut yaşıyor ama bunu bilesin..sakladım ben onu..kırıp zarar veremesin diye sakladım.umut yüreğimde şimdi ve seninle paylaşmak istiyorum bu gizli hazineyi..benimle birlikte ümitvâr olur musun değerli yürek?sevgilerimlesin..