İŞTE BİZİM HİKAYEMİZ-1-

• 12 Nisan 2010 Pazartesi 14:24:53

15 yasimda saçlarım iki örgü, kolumda kitaplar okul yolunda oldu seninle ilk göz göze gelisimiz.
Gözlerimiz birbirine degdigi an yanında ki arkadasinin koluna yapisip
" iste ben bu kızla evlenirim " demistin...
Daha bir pembelestigimi ve gözlerimi saklarcasına kaçirdigimi hatırlıyorum.
Sonra seninle hep ya okul yolunda ya da kırtasiyecide karsılastık.Karsılasmak belki yanlıs kelime zira
sen attıgım her adımda ya arkamda ya karsımdaydın.
Bana her gülümseyerek birseyler söylemeye çalıstıgın an ben seni azarlar, dinlemez çeker giderdim.
Biliyorum çok yaptım sana her yakınlasmanda taslar koydum yoluna...
Ne yıldın pesimde kosmaktan ne de vazgeçtin bu elde etme sevdandan...

Bana yakın olabilmek için önce abimin en yakın arkadası oldun, sonra mahallenin delikanlılarıyla yarısın basladı.
Kıskançlıgından kaç kisiyi dövmeye kalkıstın, gerçi bende az degildim ya...

1981 -29 Ekim sabahı kapı çalındı iste o anda yalnız kapı degil kalbimde çalınmıs oldu.
Elinde kutu içinde kırmızı bir gül ve bir kart vardı.
Ben kapıda donup kalırken yüregim askına dogru erimeye baslamıstı.
" Dogum günün kutlu olsun yavrucum" diyerek bana uzattın ve dönüp gittin...
Benden 8 yas büyük oldugun için bana hep "yavrucum" derdin...

Iste o gün askının savasını kazanıp benim inadımı yerle bir ettigin gün oldu...
Artık hersey çok daha farklı gelisti ve bundan sonrası askımızın evreleri oldu...
Ruhsel Barısçimen