KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1508 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
Sevmeyi Bilmiyoruz Galiba!!!
Sıcacık bir bahar gününe uyandık. Akşam sabah serin olsa da biraz, havalar ısınıyor gibi.Camı açıp temiz Nisan havasını soluyorum, büyük şehir cadde ve sokaklarında az da olsa kalan ağaçlar baharlarını patlatmış. Muhtemelen, güzel İstanbul boğazının iki yakasındaki, Emirgan, Yıldız parkı, Beykoz, Mihrabat korusu ve Fethi Paşa’da erguvanlar, iğde çiçeleri açmaya başlamıştır.Bu sene, henüz hiç birine gidemediğim için, açmıştırlar diye umuyorum. Şu kainatta ne varsa insana hizmet için yaratılmış! Güneş, ay, yıldızlar, tabiat, topraklar, dereler, denizler, her şey…Düşünüp, tefekkür edince ne nimetler içinde olduğumuzu daha iyi anlıyor insan.
Hasta olmayan sağlığın, yaşlanmamış insan gençliğin, çocukları olan da, olmayanın halini anlamazmış. Bu tespitleri sayarak çoğaltabiliriz.
Açık camdan, şen çığlıklarla öten kuşların cıvıltısı geliyor. Duyabildiğim için şükrediyorum, yarattığı güzellikleri görebildiğim için Rabbime minnettarım. Mutlu olmak için, insanın illa çok para olması gerekmiyor.Çalıştığı, çabaladığı, hak ettiği kadar kazanıyor insan oğlu.Diyeceksiniz ki, bazıları hak etmediği halde, refah ve bolluk içinde yüzüyor.O da Rabbimin cilvelerinden. Ben onu sorgulamamayı öğrendim, helalinden olan bize yeter.
Şükretmek ve sevmek!!! Yüce Yaradanımızın bize bahşettiği güzel hasletlerden. Sokakta gördüğümüz minik bir kedi yavrusu, içimizi titretiyorsa, küçük bir bebeğin ağlaması, bizde
merhametle karışık sevgi uyandırıyorsa, o güzel duygularımızın halen aktif olduğunu gösterir.
Çocuk, dünyaya geldiği andan itibaren, gözlemleyerek hayatı, ana babasından öğrenir. Baba, kendi ana babasının yanında, ayıptır saygısızlıktır diyerek kendi çocuğunu sevemezse; bilhassa töre kanunlarının, çok fazla önemsendiği Anadolu’mun birçok kesiminde, gelin, evlendiği zaman, kendi öz babası gibi olan kayınpederine, saygı gereği konuşamazsa, sevmeyi nasıl öğrensin!
-Ayıptır çocuğunu öpüp koklama, ayıptır eşine, anne babanın yanında, gönül alıcı bir söz söyleme! O ayıp, bu saygısızlık, sevgisiz bir toplum olduk, çıktık. Bizim özümüz, dinimizin gereği bu değil ki! Öyle yüce bir dine mensubuz ki:
-Eşine, çoluk çocuğuna sevgi güler yüz göstermek, sadakadır, diyen yüce Peygamberimiz, ailesinin rızkı için çalışan biri, Allah’ı(C.C.)andığı sürece, ibadet sevabı alır, der.
Ayşe validemizin, bir gün ekmek yoğururken, teknenin başında uyuyup kaldığı; onu gören O Yüce insanın, hamuru tekneden çıkarıp, ekmeği pişirdiğini,hangimiz biliyoruz.Dinimiz bize her zaman, önce çoluk çocuğumuzdan başlayarak, ailemizi insanları sevmeyi tavsiye eder.
Sahabeyi kiram, Peygamberimizden nakille anlattıkları hadislerde şöyle söylüyorlar:
-Peygamber (S.A.V.) bize komşu haklarının önemini öyle anlattı ki, neredeyse komşuyu komşuya mirasçı yapacak zannettik.
İsterse dar gelirli bir ortamda büyüsün, sevgi dolu evlerde büyüyen, içine Rabbinin sevgisi, iman yerleşmiş çocuklar, kendinden emin, iyi ahlaklı, insan sevgisi olan, her yaratılanı Yaratandan ötürü seven, karakterleri oturmuş kişiler olarak karşımıza çıkar.
Bu dünyada her şey vermekle tükenip, eksilebilir. Vermekle eksilmeyip artan tek güzel şey, sevgidir. Ne kadar seversek, bunu hissettirirsek, o kadar sevildiğimizi görürüz.
Gelinimizin, damadımızın söylediği bir söze:
-Bunu bana kendi oğlum, veya kızım söylese, gücenir miydim, diye soralım. Cevap kırılmazdım olursa, geline damada kırılmak yok. O da bizim evladımız.
Kayınvalideler kendi gençlik dönemlerini, kendi eksiklerini hatırlarlarsa, gelinlerine sitem etmezler, tatsızlık çıkmaz.Yakınlarımıza onları çok sevdiğimizi açıkça söyleyelim, gönüllerini alalım.Sevgi olan yerde, nifak tohumları atılmayacağı için, hır gür de olmaz.
Oğlumuzu seviyorsak gelinimizi, kızımızı seviyorsak damadımızı sevelim.Ele güne dedikodu malzemesi yaparak huzursuzluk çıkarmayalım.
Sevgiyle bakılan çiçekler bile daha canlı, daha güzel çiçek açıyor, hele ki söz konusu insan olursa!!!
YORUMLAR
Sevgili Handan hanım. Konu öyle güzel ki her birimize muhteşem dersler veriyor yazınız. Ne yazık ki insanoğlu almadığı ve görmediği bir şeyi , bir duyguyu karşısındakine vermekte gerçekten zorlanıyor.
Ben hatırlıyorum da. Oğlum dünyaya geldiğinde babamların evine gitmiş orada bebeğim ile ilgileniyordum. Yanımda babam ve dedem vardı. Oğluma " Anne bakar mısın oğlum ne kadar güzel. Onu içine sokasım geliyor" dediğimde dedm ayağa kalkmış " aaa, hanım şuna bak. burada ben varım. babası var. bizim kız bizi hiçe sayıp çocuğu için ne söylüyor. Ayıp ayıp kızım" dediğinde. dedeme ilk söyledğim şey" Ama ded o benim çocuğum ve ben çocuğuma her yerde, her şekilde sevgimi gösterebilirim. Bunun ayıp ve yanlış olduğunu hiç düşünmüyorum. Siz rahatsız olursanız benim sözlerimi duymazsınız olur biter. Ben, sizin babamlara, babamların bize yaptığını yapmayacağım" demiştim. O zaman dedem " Haklısn galiba kızım. Biz eski kafalıyız işte. Bağışla bizi. Senin evladın, tabiki seveceksin" demişti.
İnsanlar galiba gördükçe de değişebiliyor.
Çok özel bir yazıyı okumak sevindirdi beni. Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize
handan akbaş
Sevgili Peygamberimiz, namaz kılarken, secdeye vardığında torunu üzerine binip at yapmış. Peygamber Efemdimiz bir süre o vaziyette kalarak, çocuğun oynamasını sağlamış. çocuk kendiliğinden inince, namazına tekrar devam etmiş.
Etrafından soran sahabilere 'Çocuğun gönlünü kırmak istemedim, oynuyordu ben de oyunu bitsin diye bekledim demiş. Tam olarak böyle olmasa bile, ben böyle hatırlıyorum.
Şimdi kim sabır gösterir namazda sırtına çıkan çocuğa. Kaldıki ayıptır diye sevilmiyor. Çok acı bir durum. Yazı anlamlıydı. Eser Hanım'a katılıyorum, sevgi var; fakat yaşayamıyoru.Tebrikler... Sevgilerimle...
handan akbaş
Bazı sert ve sevgisiz kuralları, adet diye,saygı diye bize alıştırmışlar,çocuğunu sevmek niye suç olsun.SEVGİLERİMLE...
O Ayıp bu ayıp diyenlerden nefret ediyorum adeta.Ayıp diye çocuklarını dahi sevemeyen,iki kelime konuşmaya cesaret edemeyen çok insan var.Sevmeyi bilmiyor insanoğlu evet,ama bunu öğrenmeli.İnsanı insan yapan sevgidir çünkü.Güzel yazınız için teşekkürler Handan hanım.
Not:Bugün İstanbul boğazdaydım.Baharın geldiğini o açan çiçeklerde gördüm.İçim bir hoş oldu : )
handan akbaş
Yazınızı, evet ne kadar doğru diyerek, zevkle okudum.Tebrikler.
Sevginin yapamayacağı, eritemeyeceği öfke, donduramayacağı kin yok.
Sevgi ve Saygılarımla,
Tebrikler...........
Çok güzel bir deneme,
Başarılı cümleler anlamla yüklenmiş, sevgiyle harmanlanmış,
Kaleminizi kutlarım,
selamlarımı sunarım.......
handan akbaş
Kesinlikle sana katılıyorum Handan ablacığım. En ucuz, bedelsiz şey sevgidir. Bir gülümsemeyle filizlenir, yürekte olgunlaşır sevgi. Yine güzel bir paylaşımdı. Kalemine sağlık. Sevgimle :)))))))
Bnce biliyoruz. Sevmeyi çok iyi biliyoruz. Bilmesek bunca şiir, bunca yazı yazılırmıydı? Bilmesek sizin kaleminizden dökülenlere " İşte sevgi " diyebilirmiydik?
Ne var ki, bilmek yetmiyor. Özellikle söz konusu sevgiyse...Yaşamak ve yaşatmak gerekiyor...Dolu dolu...
Kutluyorum Handan hanım..Saygı ve sevgilerimle
handan akbaş
Ayıptır çocuğunu öpüp koklama, ayıptır eşine, anne babanın yanında, gönül alıcı bir söz söyleme! O ayıp, bu saygısızlık, sevgisiz bir toplum olduk, çıktık.
nekadar güzel ve anlamli bir yazi.
sevgi göstergesinin hic ayibi olumu halbu ki bu icten gelen yürekten gelen ve diger yüreklere yol alan birsey sevgi.
bir gün kaynanamla beraber sarma yapiyoruz esimde yoktu türkiyedeydi.yavas yavas yapraklari sariyoruz
kaynanam da söylüyor bir türkü kürtce.hemde anlamiyorum hepsini ,öyle duygulu söyledi ki
o söylerken ben basladim aglamaya aglayisimi görünce basladi gülmeye o gülünce ben aglayip hem gülen bir duruma geldim.
dedi vay vay vay özlemis özlemis...
hosuna gitti annesinin bütün eve anlatti esime bile anlatti telefonda..böyle seyler aileleri daha da birbirine kenenleyen birsey aslinda.
sevgiyle saygiyla hürmetle yaklasinca aksini görmen imkansiz birsey.
ne para ne pul sevginin yerini tutamaz evet.
yüreginize saglik cok begeniyle okudum sevgili handan.
sonsuz sevgimle
handan akbaş
- tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır,diye boşuna söylememişler.İstisnalar olsa da, sevgi ile her sorun çözülür gibi geliyor.Sevgi ve saygılarımla.
Handan Hanım kutluyorum sizi insan olmanın erdemlerini ne de güzel anlatmışsınız. İnsan sevdiği sürece saygıyı bulur. Rüzgar eken fırtına biçemez ki. Özellikle gelin ve kayınvalide ilişkisine bakış açısınız, doğru olanının ne olduğunu göstermeniz ilişkilerin istenirse ne kadar olumlu yönde düzene sokulabileceğini gözler önüne sermiş. Şahsım adına bu olumlu yazı için teşekkür ediyor. Yüreğinizdeki sevgi her zaman bize de yansısın böyle... Saygı ve sevgilerimle ...
