- 907 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
KÖYÜMDEN İLGİNÇ BİR KİŞİLİK: KIFIR HACI EMMİ
13/1/2009
Mavilim mavişelim
Tenhada buluşalım
Mavilim
Güneş tepede.Boruklu Çökük’te pancar tarlasındayız. Hacı Emmi’nin elinde pembe yağlık. Kadın , çocuk halaya durmuşuz. Halay başı Hacı Emmi’nin öbür elinde de küçük, yuvarlak el aynası var. Diğer tarlalarda çalışan kadınlara ayna tutuyor. Bir taraftan da türküye devam...
Mavilim yazık sana
Bal koydum azık sana
Mavilim
Öğle sıcağında Hacı Emmi’nin neşesi de olmasa tarlada çalışmak çekilir gibi değil. Hacı Emmi dediğim kişi namı diğer "Kıfır Hacı". Bu lakabı nereden almış bilmiyorum. "Kıfır", ağaçlara zarar veren bir kurtçuk. Atalar "Yiğit namıyla anılır." demişler.Bizim köyün neşe kaynağı Kıfır Hacı Emm’yi de, çok ciddiye alınan biri olmasa bile namıyla, lakabıyla analım.
Aslında hazırcevap bir adamdı; ama çok ve yerli yersiz konuşması ciddiye aldırmazdı onu. Köydeki pek çok kadına da kendince lakaplar takardı. Onun söylediklerinden kimse de alınmazdı. Yakıştırmalarına, küfürlerine çok gülerdik. Kendine göre pasaklı saydığı bir yeni gelin için "Saatini sütün içine düşürmüş de saat çökeleğin içinden çıkmış." yakıştırması herkesi güldürmüştü.
Köyde çok sayıda traktör varken onun katırı ve arabası ünlüydü. İlçeye gelen amir, memurlarla çabuk tanışır; onlar da Kıfır Hacı Emmi’nin küfürlerinden keyif alırlardı.Yaşlılık yıllarında gözleri az görmeye başlamıştı.Mucur’dan birkaç arkadaşla İlicek’teki kahveye, Haşim’in kahvesine gitmiştik. Hacı Emmi de orada oturuyordu. Çaylarımızı içerken birisi beni göstererek "Hacı Emmi, bunu tanıyor musun?" dedi. Dikkatlice baktıktan sonra adımı söyledi. "Pekiii..."dedi o kişi "öbürleri kim?" Hacı Emmi baktı baktı, sonra: "Ne bileyim...........................,hepsi kalın bağırsaktan çıkmış gibi." dedi.( Tabi noktalarla belirttiğim yerde onun ünlü ayıp sözü var, yazmam mümkün değil.) Önce tuhaflaşan arkadaşlar sonra bastılar kahkahayı.
Mucur’da çalıştığım ilk yıllardaydı. Bir komşuyla sinemaya gittik. Gece geç vakit karanlıkta eve dönüyoruz. Şimdi ilköğretim okulu olan eski ortaokulun yanına yaklaşınca karanlıkta güç bela yürüyen Hacı Emmi’yi gördüm. "Merhaba Hacı Emmi, nereye gece vakti böyle?" dedim. Şöyle bir baktı "Bizim Nasuh’un evine gidiyorum." dedi. "Gel, bize gidelim." dedim, kabul etmedi. Sonra duydum ki "Beni gördü de sahip çıkmadı." demiş. Hacı Emmi bu.
" Seni çok ciddiye almasalar da
Köyümün neşesiydin sen
Kıfır Hacı Emmi
Tek katırlı arabanla
Ağzından düşmeyen sigaranla
Ve de küfürünle
Anarız seni "
Numan Kurt