sensiz bıraktığın yerde seninle
siyahından kaçmak isterken karasına bulandım gecenin
bir seni aradım yalnızlığın zifirinde,
kaybolup gittiğim bakışlarının izinde buldum seni,bizi,
her soluduğumda sendin aslında içime çektiğim
ama yetmiyordu işte,
ne geceye,
ne de sensizliğe,
yeterdi oysa ki nefesin bu yumruk kadar yüreğe,
yetişirdi ellerindeki kardelen çenekleri avuçlarımdaki kader çizgilerine
bir zaman yetmezdi sensizliğe bir gece yetmezdi hüzünlerime
aslında her çizgide, bir harf gizliydi,
bir kelime,
göremediğin,duyamadığın,
bir türlü sezemediğin aşk’tı işte,
her seferinde kaçandın oysa,
bense,kurtulamadığım özleminde,
nefesimi sürerdim çatlamış rüzgar sesine,
ömrümü verirdim dinlediğin bir kemanın tinin de,
hep özlerdim seni hep yaşardım
bu şehrin ıslak kimsesiz kaldırımlarında aşkını gecenin en orta yerinde...
şimdi ne ay aşina sana,
nede yıldızlar sana eş, sana dost,
bir aşk vardı bu yürekte kimsenin görmediği,
hepsini aldı gitti,
kendinle birlikte beni de götürdün o serzenişe,
unutma sevgili,
unutma,
sensiz bıraktığın yerde seninle,,,
Zehra Yıldız & Sertan SAN ortak çalışmasıdır...
YORUMLAR
Çok anlamlı, duygulu ve hüzünlü bir şiir okudum. Ben de derim ki büyük aşklar hiç bir zaman yarım kalmamalı. Sonuna kadar aşka sahip çıkmalı. Bir savaşsa bu; erken mağlup olmamalı, kanın değil duygunun son zerresine kadar mücadelesini vermeli. Gerçek aşklar zaten er geç güzel sonuçlanır. Eğer sonuçlanmıyor ise o zaman taraflardan biri birazcık az sevmiştir ya da nazlıdır. Güzel şiirini canı gönülden kutluyorum. Sağlıcakla kal...